Yoga voor urinaire problemen

Verlies van blaascontrole is een veel voorkomend probleem, vooral voor vrouwen, en daarmee komt onvrijwillig urineren, ook bekend als urine-incontinentie (UI). Beïnvloedend zoveel als een derde van vrouwen boven de leeftijd van 40, is het een voorwaarde die kan variëren van licht irritant tot ernstig slopende. Erfelijkheid, letsel, obesitas en zwakke bekkenspieren zijn allemaal mogelijke oorzaken. Hoewel UI kan worden behandeld met een operatie, implantatie van medische hulpmiddelen of medicatie, kunnen veel gevallen worden gecontroleerd door de bekkenbodemspieren te versterken, dit zijn de spieren die verbinding maken met de voorkant, achterkant en zijkanten van het bekken. Yoga

Veel artsen bevelen Kegel Exercises aan om meer controle te krijgen over bekkenbodemspieren. Yoga wordt echter in toenemende mate als een levensvatbaar alternatief of een aanvulling op Kegel beschouwd. Een gerandomiseerde pilot uit 2014, gerapporteerd in Female Pelvic and Reconstructive Surgery, toonde aan dat vrouwen die drie wekelijkse sessies van yoga gedurende zes weken deden, een dramatische verbetering van hun UI-symptomen ervoeren. Ze ervoeren 66 procent minder frequentie van urineren, terwijl de stress-incontinentiefrequentie met 85 procent afnam. De onderzoekers concludeerden dat yoga een levensvatbaar alternatief zou kunnen zijn voor vrouwen die de voorkeur gaven aan het vermijden van operaties, medicatie of andere klinische therapieën.

Houdingen voor UI

Yogaklassen die tijdens het onderzoek werden toegediend, waren gebaseerd op de Iyengar-stijl van yoga , dat mindfulness benadrukt terwijl je houdingen vasthoudt in plaats van er snel doorheen te fietsen. De lessen waren gericht op acht houdingen die specifiek de bekkenbodemspieren versterken of strekken. Cursusleiders benadrukten ook het mentale bewustzijn van de bekkenbodemconstructies om de controle over spieren gerelateerd aan UI te vergroten.

Mountain Pose

Begin door met je voeten naar elkaar te staan en je armen naast je te houden. Steek je staartbeentje iets naar binnen en trek je schouders naar achteren. Buig je bovenbeenspieren en binnenste enkels, visualiseer vervolgens een energiestaaf die van je binnenste dijen naar je bekken loopt, omhoog door je kern en naar de kruin. Breng je wervelkolom, torso en kroon in lijn met het midden van je bekkenbodem. Adem in en hef je armen boven je hoofd met de handpalmen naar elkaar gericht. Houd de positie vast voor verschillende ademhalingen en laat dan los en raak je tenen aan.

Chair Pose

Stel je berg op, buig je knieën tot je dijen bijna evenwijdig aan de vloer zijn, of zo dicht als je kunt. Je knieën strekken zich iets uit boven je voeten en je romp zweeft iets over je bovenbenen. De binnenste dijen zijn evenwijdig aan elkaar en de hoofden van je dijbeenderen drukken naar beneden in de richting van de hielen. Trek je schouderbladen in en stop je staartbeen naar beneden in de richting van je schaamlippen, houd de onderrug lang.

Corpse Pose

Lig op je rug met je benen en armen volledig uitgestrekt en je ogen gesloten, keer je armen in een buitenwaartse positie met de handpalmen naar boven gericht en de rug van je handen op de grond. Laat uw bovenlichaam gelijkmatig over de vloer en uw bekkenoppervlak spreiden om samen met de voetboog in uw onderrug te ontspannen. Blijf 5 minuten of langer in de pose.

Andere houdingen

Naast de hierboven genoemde houdingen deden de deelnemers aan de studie ook de driehoek pose, squat pose, reclined Cobbler's pose en Legs up the wall houding. Ze werden ook aangemoedigd om de algemene conditie te verbeteren en deel te nemen aan ademhalingsoefeningen en andere mindfulness-oefeningen.

, , ] ]