Trigger Duim en Carpaal Tunnelsyndroom Verbinding

Pijnlijke handaandoeningen maken dagelijkse activiteiten moeilijk. Triggerduim en carpaal tunnelsyndroom zijn veel voorkomende stoornissen die de duim aan de palmzijde van de hand beïnvloeden. Deze aandoeningen komen vaak samen voor en delen een aantal gemeenschappelijke risicofactoren. Onderzoekers hebben echter geen directe link kunnen leggen tussen trigger thumb en carpaal tunnel syndroom.

Trigger Thumb

Symptomen van trigger thumb ontwikkelen zich meestal in de tijd. De pees die de duim buigt, beweegt door een huls - een glibberige tunnel waardoor deze soepel kan glijden terwijl de duim buigt. Verschillende katrollen houden deze tunnel in de juiste positie in de hand.

Ontsteking en zwelling in de peesmantel beperken progressief het vermogen van de pees om soepel te glijden. De pees raakt vast wanneer hij onder de katrollen door beweegt, waardoor de duim tijdelijk "vast" komt te zitten of te vergrendelen te midden van proberen te buigen of recht te trekken. Een pijnlijk knallend gevoel ontstaat als de duim voorbij het punt van inname komt.

Carpaal Tunnel Syndroom

Net als bij Triggerduim, evolueren de symptomen van het carpaaltunnelsyndroom geleidelijk. De carpale tunnel bevindt zich in de basis van je handpalm, net boven de pols. Negen pezen - inclusief de pees die de duim buigt - en de medianuszenuw reizen door deze tunnel. Zwelling en ontsteking veroorzaken verhoogde druk in de tunnel en comprimeren de mediane zenuw. Dit veroorzaakt pijn, tintelingen en gevoelloosheid in de duim, wijsvinger, midden- en duimzijde van de ringvinger.

Paired Occurrence

Triggerduim en carpaal tunnel syndroom komen vaak samen voor, hoewel de symptomen van één aandoening of de andere overheerst vaak. Een studie gepubliceerd in 2009 in het "Journal of Brachial Plexus and Peripheral Nerve Injury" beoordeelde 180 patiënten die aan een handkliniek presenteerden met klachten van carpaal tunnel syndroom of trigger vinger symptomen. Eenenzestig procent van deze patiënten bleek beide aandoeningen te hebben. Er is echter geen algemene oorzaak vastgesteld.

Risicofactoren

De oorzaken van carpaal tunnel syndroom en trigger thumb zijn niet bekend, hoewel ze verschillende risicofactoren gemeen hebben. Herhalende handbewegingen - met name duim- en vingerflexie - worden verondersteld de medianuszenuw in de carpale tunnel te irriteren, evenals de omhulling waardoorheen de buigspier van de duim zich voortbeweegt. Beroepen die frequent in de hand gehouden of trillende gereedschappen vereisen, kunnen het risico op deze aandoeningen vergroten. Onderzoek ondersteunt deze associatie echter niet onomstotelijk. Trekkerduim en carpaal tunnelsyndroom kunnen beide worden veroorzaakt door direct trauma. Zwelling in de handpalm verhoogt de druk in de peesbuigpantsemhuls en de carpale tunnel. Zowel trigger-duim als carpaal-tunnelsyndroom treffen vrouwen vaker dan mannen.

Conservatieve behandeling

Trigger-duim en carpaal-tunnelsyndroom kunnen met conservatieve behandeling verdwijnen. Anti-inflammatoire medicatie en orale steroïden worden vaak voorgeschreven om ontstekingen in de hand te verminderen. Fysiotherapie-interventies zoals warmte en echografie worden gebruikt om plaatselijke ontstekingen te verminderen, de doorbloeding te verbeteren en genezing te bevorderen. Dagelijkse activiteiten worden aangepast om herhaaldelijk pakken en buigen van de duim te vermijden om stress op de pijnlijke structuren te verminderen. Spalken worden tijdens het slapen en met tussenpozen gedurende de dag gedragen om de pols in een rechte positie te houden om spanning op de medianuszenuw te verminderen. De duim is gespalkt om te voorkomen dat deze buigt, waardoor "triggeren" wordt voorkomen. Cortison-injecties worden ook gebruikt om beide aandoeningen te behandelen. Deze methoden zijn vaak succesvol voor symptoombevrijding op korte termijn.

Chirurgische interventie

Soms zijn trekkerduim- en handwortelontsnappingsoperaties nodig om deze aandoeningen aan te pakken. Het loslaten van de getroffen poelie die bij de duim van de trekker betrokken is, kan soms via de huid worden bereikt. Een naald wordt gebruikt om de katrol te penetreren en te snijden. Deze procedure wordt uitgevoerd in het kantoor van een arts. Volgens een studie gepubliceerd in 2005 in het 'British Medical Journal' is het succespercentage meer dan 90 procent. Een open chirurgische release van de katrolschijf kan ook worden uitgevoerd onder anesthesie. Succespercentages voor een open release variëren van 60 tot 97 procent.

Carpaal tunnelversie wordt uitgevoerd onder anesthesie om druk op de medianuszenuw te verlichten. De procedure bestaat uit het afsnijden van het dwarse carpale ligament, het vezelachtige bindweefsel dat een dak vormt boven de carpale tunnel. Volgens een artikel gepubliceerd in 2012 in "The Open Orthopedics Journal", heeft ongeveer 70 tot 90 procent van de patiënten langdurig succes met deze procedure. Bij mensen met beide diagnoses kunnen beide procedures tijdens dezelfde operatie worden uitgevoerd.

, , ] ]