Wat zijn gemeenschappelijke letsels aan het skelet?

Het skeletsysteem - bestaande uit 206 botten - geeft uw lichaam zijn vorm en biedt het kader voor uw lichaam om te bewegen. Gewrichten worden gevormd wanneer twee of meer botten bij elkaar worden gehouden door ligamenten, waardoor lichaamsbeweging kan optreden. Verwondingen aan het skelet komen vaak voor bij mensen van alle leeftijden en variëren in ernst.

Verstuikingen

Ligamentverrekkingen zijn een veelvoorkomend type letsel aan het skelet. Verstuikingen treden op wanneer overmatige druk op een gewricht wordt uitgeoefend, waardoor de ligamenten die de botten bij elkaar houden zich onnatuurlijk uitrekken. Verstuikingen variëren in ernst op basis van de hoeveelheid letsel opgelopen door de ligamenten.

Eerstegraads verstuikingen hebben betrekking op overbelaste ligamenten die mogelijk lichtjes gescheurd zijn. Tweedegraads verstuikingen omvatten meer uitgebreide ligamentscheuren en verstuikingen in de derde graad beschrijven ligamenten die volledig zijn gescheurd.

Breuken en dislocaties

Botbreuken - gewoonlijk "gebroken botten" genoemd - zijn letsels aan het skelet die meestal het gevolg zijn van contact met hoge impact tijdens sportactiviteiten, vallen en ongevallen met motorvoertuigen. Gebroken botten worden meestal gediagnosticeerd met röntgenstralen.

Breuken variëren in ernst en zijn ingedeeld op type. Simpele fracturen zijn gebroken botten die zich in uw huid bevinden. Bij samengestelde fracturen steken de gebroken botten door je huid heen. Stressfracturen zijn kleine botscheuren. Dit type fractuur treedt meestal op bij atleten als gevolg van overtraining.

Gewrichtsdislocaties treden op wanneer ernstige druk op de ligamenten wordt uitgeoefend, waardoor de botten uit de pas lopen. Dislocaties gaan altijd gepaard met ligamentschade en vaak door botbreuken.

Diagnose en behandeling

Kleine verstuikingen kunnen meestal thuis worden behandeld met rust, ijs, compressie en elevatie. Echter, fracturen, dislocaties en meer ernstige verstuikingen vereisen diagnostische testen - meestal röntgenfoto's - om de structuren en de hoeveelheid schade te bepalen.

Breuken die niet zijn geplaatst en enigszins verplaatst zijn, kunnen handmatig worden ingesteld door een arts wordt meestal gedurende 4 tot 6 weken geïmmobiliseerd terwijl het bot geneest. Dit omvat het gebruik van een brace, cast of spalk om te voorkomen dat het gewonde gebied beweegt tijdens het genezingsproces. Ernstige ligamentstammen kunnen ook immobilisatie vereisen tijdens het genezingsproces.

Operatie

Ernstige letsels aan het skeletstelsel vereisen vaak een chirurgische reparatie. Ligamenten die volledig gescheurd zijn, worden gereconstrueerd in een operatie. Verplaatste botten of fracturen waarbij meerdere stukjes gebroken bot betrokken zijn, moeten chirurgisch weer in elkaar worden gezet met hardware om ze tijdens de healing op hun plaats te houden.

Metalen pins genaamd Kirschner-draden worden vaak gebruikt voor tijdelijke fixatie van een fractuur bot. Eén uiteinde van de draad blijft buiten de huid om gemakkelijk te worden verwijderd in het kantoor van de chirurg na enkele weken fixatie. Deze draad houdt de botten op hun plaats terwijl ze genezen.

Open reductie interne fixatie, of ORIF, is een chirurgische ingreep waarbij permanente plaat- en schroefplaten in de beschadigde botten worden geplaatst. De ernstigste fracturen en dislocaties worden behandeld met ORIF.

, , ] ]