De geschiedenis van hersenoperatie

Hersenchirurgie heeft een lange geschiedenis, die dateren van vóór schriftelijke verslagen. Artsen door de eeuwen heen in verschillende culturen probeerden verschillende ziekten en letsels van de hersenen te behandelen door chirurgische methoden. Deze pogingen hadden over het algemeen een hoog sterftecijfer, en artsen vermeden chirurgie behalve in worst-case scenario's. Medische vooruitgang van de 19e eeuw heeft geleid tot de ontwikkeling van moderne neurochirurgie. Prehistorische

Archeologen
hebben bewijs dat Neolithische mensen in Europa, Azië, Afrika en Amerika beoefend schedelboring, het boren van gaten in de schedel met een instrument bekend als een trephine gevonden. Ze baseren hun conclusie op de aanwezigheid van dichtgegroeide wonden in schedels gevonden op oude begraafplaatsen. Hoewel het ontbreken van een schriftelijke vastlegging betekent dat wetenschappers niet weten wat de redenering achter prehistorische trepanations, hebben wetenschappers gespeculeerd dat aandoeningen zoals epilepsie of geestelijke ziekte kan zijn toegeschreven aan boze geesten, die alleen door het boren van gaten kan worden vrijgegeven in de schedel.

Grieken

Oude Grieken
gegist over de structuur van de hersenen en verhaalde pogingen tot hersenchirurgie. Zo Hippocrates (470 BC - 360 BC) beschreven hersenletsel dat hij zich kan worden behandeld met een trephine. Evenzo Galen (131 AD - AD 201), een arts die gladiatoren in Pergamon behandeld, zag regelmatig hersenletsel en schreef van zijn chirurgische pogingen om fragmenten van de schedel ingebed in de hersenen als gevolg van fysiek trauma te verwijderen
.
Middeleeuwse Periode

Artsen
die hersenoperatie geprobeerd tijdens de middeleeuwse periode van Europa zich over de praktijken van de oude Grieken zoals gerapporteerd door Arabische bronnen. Zoals bij de oude Grieken, werden chirurgische inspanningen beperkt tot de behandeling van traumatisch hersenletsel en patiënten stierven vaak uit post-operatieve infecties.
Modern

In de late 19e eeuw, de ontwikkeling van antiseptische methoden en anesthesie leidde tot de komst van moderne chirurgie. Op het gebied van hersenonderzoek, Hughling Jackson, een Engels arts, vastgesteld wat de locatie van bepaalde functies in de hersenschors door observatie van inbeslagneming patiënten tijdens de jaren 1870. Experimenten op dieren bevestigde zijn onderzoek, die mogelijk de eerste moderne hersenoperatie gemaakt in 1884, toen Rickman Godlee verwijderd van een hersentumor. Chirurgen als William Macewen in Glasgow, Victor Horsley in Londen en Ernst Von Bergman in Duitsland volgden, presteren hersenen operaties in de jaren 1880. Tijdens deze periode, zou neurologen, met behulp van hun kennis van gelokaliseerde functies van de hersenen, de chirurg direct naar het juiste gebied voor exploitatie.
Neurochirurgie Vandaag

Na de vroege operaties van de jaren 1880, artsen maakte snelle vooruitgang in de neurochirurgie. Harvey Cushing, een Amerikaanse arts, ontwikkeld microchirurgie om aneurysma's te behandelen en een pionier in de methode met behulp van X-stralen aan de chirurg in het begin van de eeuw te leiden. Neurologen en neurochirurgen richtte tijdschriften en beroepsverenigingen met betrekking tot het gebied van de neurochirurgie in de eerste helft van de 20e eeuw. Zoals neurochirurgie werd zijn eigen gebied, sub-specialiteiten volgden, waaronder pediatrische, spinale en vasculaire neurochirurgie.