Gedragsmatige tekenen van rabiës in een Raccoon

Wasberen besmet zijn met hondsdolheid kunnen symptomen van de ziekte vertonen in gedragsveranderingen. Zodra het dodelijke virus komt het lichaam van het dier door blootstelling aan het speeksel van een geïnfecteerd dier bestrijding het zenuwstelsel, bewegen naar de hersenen, speekselklieren en andere gebieden, en beïnvloedt uiteindelijk cognitieve, motor en andere functies. Enkele weken of maanden na blootstelling na alle 10 procent wasberen besmet met het rabies virus vertonen gedragssignalen geassocieerd met de ziekte. Tekenen van hondsdolheid

tekenen van rabiës duren ongeveer een week in wasberen voordat de dieren sterven
, volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention. Een vroeg teken van rabiës in wasberen kunnen eenvoudig worden handelen op een manier die in strijd is met normaal gedrag. Deze abnormale gedragingen kunnen onder meer zijn vooral onbewaakte of "domme" (veel vriendelijker of tam dan normaal is), of handelen in het bijzonder agressief met honden, katten, mensen en zelfs vee of andere grote dieren. Volgens het Ministerie van Illinois van Volksgezondheid Hondsdolheid website, wordt een ander vroeg teken van rabiës in wasberen ziek te zien zijn of handelen gedesoriënteerd, die kunnen omvatten veel dichter komen naar een camping, huis, mensen of andere dieren dan is normaal en lopen onvast of cirkelen , beweegt heel langzaam, of zonder duidelijke doel.
Hondsdolheid Progression

Volgens een studie uit 2006 over wasberen en hondsdolheid verschijnen in het Journal of Wildlife Ziekten, zoals de hondsdolheid infectie voortschrijdt, kunnen wasberen ongewone geluiden en geluiden, die kunnen bestaan ​​uit hoge toon piepen, krijsen, babbelen, en andere geluiden die ze normaal gesproken niet te maken. Zij kunnen ook sissen of grommen meer dan normaal, acteren vijandig, agressief of defensief zelfs als uitgelokte. Dit rabies geïnduceerde raging gedrag kan omvatten aanvallen levenloze objecten en andere dieren. Terwijl het dier is in een actieve fase van de ziekte, kunnen ze bijten en verspreiden hondsdolheid naar andere zoogdieren.
Eindronde

Wanneer wasberen met hondsdolheid zijn dicht bij de dood, kunnen hun achterpoten verlamd geworden, en de dieren kunnen moeite hebben bewegen of lopen met een overdreven, schokkerige manier van lopen. Produceren een overmaat aan speeksel en eventueel ervaren verlamming in hun keel, kan wasberen ook verschijnen om te kwijlen en schuim op de mond. Omdat het virus wordt overgedragen via speeksel, kan het overgaan van een ziek dier naar een gezonde een door blootstelling via een hapje of gewoon via slijmvliezen, volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention. Op dit moment is het vooral belangrijk om wasberen in deze toestand te vermijden, en om huisdieren te voorkomen dat ze met hen in contact.