Hoe je infecties te voorkomen na een beroerte

Infectie is de nummer een doodsoorzaak na een beroerte. Personen die lijden aan een beroerte zijn vaak bedlegerig uitgebreide perioden, immuunsysteem en problemen met slikken, ademen en plassen op hun eigen, waardoor ze meer vatbaar voor verschillende bacteriële infecties maakt hebben gecompromitteerd. Beroerte slachtoffers die voorkomen dat de ontwikkeling van een koorts of infectie hebben veel hogere overlevingskansen en hebben meer kans om volledig recupereren dan zij die een koorts of infectie na een beroerte te ontwikkelen. Om deze reden is het belangrijk voor mensen die een beroerte om preventieve maatregelen te nemen om complicaties van infecties te voorkomen lijden. Wat je nodig hebt
Profylactische antibiotica therapie
Watertest
IV (als de patiënt moeite heeft met slikken)
Feeding tube (als de patiënt heeft moeite met slikken of het handhaven van een gezond gewicht) op Nurse of familielid beschikbaar om de voortgang patiënt
Toon Meer Aanwijzingen
Infectie voorkomen na een beroerte
1

Zorg voor profylactische antibiotische therapie binnen 24 uur na een beroerte.

Volgens de Mannheim Infectie in Stroke Study, individuen die combinatie profylactische behandeling met antibiotica gekregen voor 4 dagen waren veel minder kans op infecties als degenen die andere antibiotica gekregen ontwikkelen.

Study onderzoeker dr. Stefan Schwarz van de University of van Heidelberg in Duitsland zegt, "vroeg infectie na een beroerte is een frequente en een belangrijke oorzaak van de koorts. Ook is het bekend dat koorts volgende beroerte sterk wordt geassocieerd met een ongunstige prognose." Daarom behandelen slag sufferes met profylactische antibiotica is belangrijk omdat het helpt bij het voorkomen van het ontstaan ​​van koorts en infecties, kans op terugwinnen van de patiënt aanzienlijk verhogen.

Zelfs als patiënten niet worden voorgeschreven profylactische antibiotica, een vorm van behandeling met antibiotica moet worden voorgeschreven, omdat een beroerte slachtoffers zijn veel gevoeliger voor het ontwikkelen van infecties. kopen van 2

Dien watertoets.

Moeite
slikken is een van de belangrijkste oorzaken van infecties bij personen die hebben onlangs een beroerte. Deze moeilijkheid slikken kan veroorzaken bacteriën naar de longen, resulterend in aspiratiepneumonie.

Om te bepalen of een beroerte slachtoffer moeite met slikken, bestuurt een watertest, die bestaat uit het geven van de patiënt een glas water te drinken. Als de patiënt moeite heeft met het drinken van het glas, dan voedingsstoffen en vloeistoffen moeten worden toegediend via een infuus totdat de individuele herwint de mogelijkheid om te slikken.

Limit katheter gebruik 3.

Omdat slachtoffers van een beroerte hebben vaak problemen met urineren op hun eigen of legen hun blaas volledig, wordt een katheter vaak ingebracht. Echter, het gebruik van een katheter geassocieerd met hogere urineweginfecties, dus cathetergebruik moet zoveel mogelijk worden beperkt. Hoewel het niet noodzakelijk is om een ​​katheter te vervangen op een dagelijkse basis, is het belangrijk dat geen scheuren of vuil aanwezig zijn. Als een UTI is verdacht, moet antibiotische behandeling onmiddellijk te worden gestart.
4

Draai de patiënt elke twee uur om doorligwonden te voorkomen.

Omdat slachtoffers van een beroerte zijn vaak bedlegerig of een beperkte mobiliteit voor langere tijd, is het belangrijk de patiënt draaien om de paar uur om zich ontwikkelende doorligwonden (ook bekend als decubitus) te vermijden. Decubitus kan dodelijk zijn als onbehandeld. Het is belangrijk dat de patiënt de arts waarschuwen als doorligwonden ontwikkelen.
5

Heeft de patiënt een gezond gewicht handhaven.

Veel patiënten met een beroerte
verliezen het vermogen om te eten en te drinken of gewoon verliezen hun eetlust na een beroerte. Als de patiënt moeite heeft met het handhaven van een gezond gewicht, moet een voedingssonde worden ingebracht totdat de patiënt is in staat of bereid te voeden op hun eigen.

Ondergewicht en slechte voeding kunnen het immuunsysteem van de patiënt in gevaar brengen, waardoor de patiënt meer kwetsbaar voor zowel virale en bacteriële infecties.