Procedure voor borstimplantaten

De populariteit van borstimplantaten of borstvergroting steeg met 36 procent tussen 2000 en 2009, volgens de American Society of Plastic Surgeons (ASPS). Vrouwen ongelukkig met de grootte of vorm van hun borsten kunnen ervoor kiezen om borstimplantaten te krijgen om hen te voorzien van de look die ze willen en het verbeteren van eigenwaarde. In kinderschoenen van de procedure, diverse materialen diende als implantaten, maar de eerste moderne procedure siliconeimplant zich in 1962. Deze operatie gebruik gemaakt van een siliconen omhulsel gevuld met siliconen-gel - de eerste implantatie van een natuurlijke vorm geven en voelen - het populariseren van de operatie. Implantaat Keuze

Saline borstimplantaten
bevatten verschillende hoeveelheden van steriele zout water, die de vorm, stevigheid en het gevoel van de borst verandert. De ASPS dat zoutoplossing implantaten kunnen lekken, waardoor het implantaat in te storten, en het lichaam om de zoutoplossing te absorberen. Cohesieve gel borstimplantaten bevatten vaste siliconengel, beschreven als een "zachte solide." Als het implantaat scheuren of knippen krijgt, behoudt het zijn vorm. Volgens dr. William P. Adams Jr, hoeft lekken niet optreden met cohesieve gel implantaten, en er is minder kans op kapselvorming -. Verharding van de huid rondom het implantaat
chirurgische incisies

De ASPS rapporten
dat borstimplantaat chirurgie maakt gebruik van kleine incisies om de zichtbaarheid en littekens te minimaliseren. Patiënten bepalen het type incisie met een chirurg voorafgaand aan de operatie, het kiezen van een van de vier locaties: de transaxillary (oksel), periareolar (areolar), inframammary (vouw) en transumbilical (navel). De samenleving merkt verder op dat incisie hangt ook af van de mate van uitbreiding, persoonlijke anatomie en het type implantaat gebruikt. De Canada Borstvergroting (CBA) website meldt dat zoutoplossing implantaten werken met elke methode van de incisie, zoals ze geplaatst leeg en vervolgens gevuld. Cohesieve gel implantaten komen voorgevuld en chirurgen plaats ze meestal via een inframammary incisie.
Plaatsing en Insertion

De KBA geeft twee soorten stages voor borstimplantaten chirurgie - subglandular plaatsing en submusculair plaatsing. In subglandular plaatsing van het implantaat gaat via borstspier en onder het borstweefsel, waardoor minder post-operatieve pijn en sneller herstel, aangezien alleen de huid en vet worden gesneden. Een submuscular positie zet het implantaat gedeeltelijk onder de borstspier, snijden huid, vet en spieren, wat resulteert in een langere, pijnlijker herstel. Zodra de chirurg snijdt het weefsel creëert ze een zak bekend als de "capsule", die het implantaat heeft. De chirurg dan voegt het implantaat en de hechtingen van de incisies.
Post-operatie en het herstel

De American Society of Plastic Surgeons blijkt dat na de operatie het herstel duurt meestal 24 tot 48 uur, met verminderde activiteit voorgesteld voor een paar dagen. Pijn en zwelling duurt ongeveer drie tot vier weken. Na verloop van tijd, zal de zwelling verminderen en de incisie littekens zullen vervagen.
Overwegingen

Alle chirurgische ingrepen brengen een zeker risico, met inbegrip van complicaties van anesthesie, bloedstolsels en infecties. Je moet de risico's van borstimplantaten met uw chirurg te bespreken. Naast ongewenste littekenvorming, het risico specifiek aan borstvergroting de tijdelijke of permanente nippel en borst sensatie, volgens de ASPS. Kapselvorming, stevige littekenweefsel, kan ook vormen rond het implantaat, waardoor de borst een ongunstig uiterlijk, en de huid over het implantaat mogelijk kreukelen.