Tekenen van rabiës in een Fox

Hondsdolheid wordt veroorzaakt door een virus en infecteert het centrale zenuwstelsel van zoogdieren. Vooral een ziekte van de dieren, is het overdraagbaar op de mens. Het optreden van rabiës in Europese vossen tussen 2002 en 2005 was 48 procent, terwijl het optreden in de Verenigde Staten voor vossen tijdens dezelfde periode was 6 procent, volgens Foxwebsite.org. Hondsdolheid meestal verspreidt wanneer een geïnfecteerde gastheer bijt een ander dier of een persoon, maar de transmissie komt ook door blootstelling aan het speeksel van besmette dieren. Speeksel contact met een snee of kras is genoeg om infectie te veroorzaken. Veranderingen in Habits

Tijdens de eerste fase van hondsdolheid, de vos vertoont kleine gedragsveranderingen die duren meestal een tot drie dagen. Zelfs tamme vossen vertonen tekenen van agressiviteit, en die besmet meestal overdag actief - jagen en foerageren overdag, wanneer zij normaal slapen. De dieren hebben geen angst voor de mens en kunnen mensen benaderen. Ze beginnen te tekenen van eetlust afwijkingen vertonen, het eten van vreemde dingen, zoals schors en twijgen. Naarmate de ziekte vordert, besmette vossen verliezen hun eetlust.
Ernstige Agitation

Naarmate de ziekte vordert, het dier komt in een toestand van ernstige agitatie en agressiviteit. Vaak is de besmette vos bijt op alles, met inbegrip van zijn eigen lichaam. De vos kan vreemde geluiden als gevolg van veranderingen in de stembanden te maken en kunnen maag spierspasmen ontwikkelen. Het dier kan aandachtig staren en zijn overgevoelig voor beweging en geluid. Beweging wordt ongecoördineerd. De vos kan stuiptrekkingen hebben en sterven voordat ze de verlamde stadium van de ziekte.
Lichamelijke beperking

In de finale, paralytische fase, de hersenen begint te zwellen, en lichamelijke beperkingen te volgen. Het onvermogen om te slikken tot de typische schuim rond de mond en de vos kan zelfs beginnen water vrezen. Het dier kan tekenen van gelokaliseerde verlamming, zoals een slappe kaak of gebogen hoofd zien. Het dier verliest zijn vermogen om motorische functies te bedienen en kunnen lijken te stikken. De achterste ledematen kan verlamming vertonen, uiteindelijk, volledige verlamming optreedt, gevolgd door de dood

.