Wat is een nekplooi?

Veel tests worden gegeven aan aanstaande moeders om te zorgen voor een gezond welzijn voor hun baby. Het is gebruikelijk dat, samen met deze testen, zijn er follow-up procedures om ervoor te zorgen dat de resultaten nauwkeurig. Deze tests zijn ook gegeven aan het begin problemen in de foetale ontwikkeling te detecteren, zodat vroege interventie kan worden indien mogelijk. Helaas, soms moet een beslissing worden genomen of aan een kind die mogelijk gezondheidsproblemen kunnen hebben --- een beslissing die is een gevoelig en helemaal aan de ouders te houden. Definitie van

Nekplooimeting
is een "teken" gezien en gedocumenteerd door de echografie technicus meestal tijdens een echografisch onderzoek van de foetus. Deze echografie technicus maakt de conclusie niet te bespreken, maar zal dit melden aan de arts van documentatie en foto's met metingen om de bevinding te ondersteunen. De term zelf naar de meting van fluïdum in de nekregio in de nek. Metingen groter dan in het normale bereik worden meestal geassocieerd met het syndroom van Down of trisomie 21.
Associated Tekenen /symptomen

Andere symptomen
zichtbaar zijn soms tijdens de echo examen dat begeleiden de nekplooi. Dit zijn de "lemon head teken," dat is een skelet anomalie waarbij de vorm van de schedel dat kan worden herkend als een citroen-vormige uiterlijk van de schedel in plaats van de klassieke ronde verschijning. Metingen routinematig genomen van het dijbeen, het lange bot van het dijbeen, wordt korter lijken dan gemiddeld. Dit zou hetzelfde geval met de botten van de arm. Een heldere uitstraling van de darmen in de buik kan ook worden waargenomen als gastro-intestinale afwijkingen komen vaak voor bij baby's met het syndroom van Down.
Time Frame

Het examen is gedaan tussen 11 tot 13 weken van de zwangerschap tijdens een echografie. Tussen deze weken is de beste tijd om te controleren op nekplooi. Deze test wordt gebruikt om te kijken of verdere tests nodig. Het is geen diagnose. Tijdens de proef wordt het fluïdum achter de nek van de foetus gemeten. De meting wordt vergeleken met de Crown Rump lengtemeting van de foetus of de meting binnen normale grenzen. Zestig tot 85 procent van de foetussen met het syndroom van Down hebben een vergroting van deze meting.
Risicofactoren

Vrouwen
ouder dan 35 die zwanger worden een groter risico van het hebben van een baby met het syndroom van Down. Het risico gaat over een een op de 400 kans. Als de vrouw is dan 40, verhoogt het risico met bijna vier keer. Genetica spelen ook een rol bij de kans op een kind met het syndroom van Down, als anderen in het gezin zijn geboren met de aandoening.
Opvolgen

Er zijn te volgen -up tests zoals vruchtwaterpunctie of vlokkentest. CV bemonstering wordt gedaan vroeg tussen de weken 10 en 12. Vruchtwaterpunctie wordt gedaan op een later tijdstip tussen de weken van 16 en 20. Deze kunnen de aandoening bevestigen door bemonstering van het DNA en screening voor de chromosomale abnormaliteit aanwezig met het syndroom van Down. Aanvullend bloedonderzoek kan ook worden liep te bevestigen en sluiten andere aandoeningen.