Oorzaken en risicofactoren voor de uitbreiding van de schildklier

De oorzaken en risicofactoren van een vergrote schildklier zijn relatief eenvoudig. Die wonen in Derde Wereld landen of gebieden waar de bodem ontbreekt bepaalde elementen vaak last van deze aandoening . In andere gevallen , het is het effect van het lichaam zelf aanvallen . Struma

Een vergrote schildklier wordt vaak aangeduid als een struma . De zwelling van de schildklier is duidelijk zichtbaar op een echo of röntgenfoto en vaak kan groeien in een mate dat het kan worden gezien met het blote oog .
Soorten

Er zijn twee soorten struma : endemisch en sporadisch . " Een eenvoudige struma kan optreden zonder bekende reden , of wanneer de schildklier niet in staat is om voldoende schildklierhormoon produceren om de behoeften van het lichaam te voldoen , " volgens de School van Geneeskunde en Volksgezondheid aan de Universiteit van Wisconsin . " De schildklier maakt dit door groter worden . "
Risicofactoren

Individuen voorgeschreven lithium soms struma ontwikkelen. Vrouwtjes zijn het meest waarschijnlijk de aandoening. Andere risicogroepen omvatten die wonen in landen waar gejodeerd zout is niet gangbaar , mensen boven de leeftijd van 40 jaar en mensen met een familiegeschiedenis van struma .
Oorzaak

An jodiumtekort is de belangrijkste oorzaak van struma , waarin zij haar aanwezigheid in culturen waar gejodeerd zout is niet beschikbaar. In geïndustrialiseerde landen , de vergrote schildklier is meestal een gevolg van een auto- immune aandoening , zoals de ziekte van Hashimoto .
Ziekte van Hashimoto

Volgens de Mayo Clinic, Hashimoto ziekte , ook bekend als chronische lymfocytische thyroiditis , treedt de immuunsysteem de schildklier , schadelijke cellen en uitbreiding van de schildklier . De resulterende ontsteking leidt vaak tot een traag werkende schildklier ( hypothyreoïdie ) .