Colloïdaal zilver Geschiedenis

colloïdaal zilver , een vloeibare suspensie van submicroscopische zilverdeeltjes , is gebruikt generaties als alternatieve medische behandeling van bepaalde ziekten . Het werd gebruikt door de oude Egyptenaren , Romeinen en de Grieken . Het wordt verondersteld om antimicrobiële en antibacteriële eigenschappen hebben en dus werd gebruikt als ontsmettingsmiddel en kiemdodend . Colloïdaal zilver is echter afgenomen in populariteit na de introductie van antibiotica , maar werd later opnieuw wanneer het probleem van de antibioticaresistentie werd ontdekt . Verleden Gebruikt

De oude Romeinen , Grieken en Egyptenaren geloofden dat zilver had eigenschappen die micro-organismen zoals bacteriën en algen te doden . Ze gebruikten zilver om hun water en melk vers te houden . Sommige zelfs water schepen of kannen uit zilver . Degenen met water vaten van hout geplaatst zilveren munten in de vaten voor het behoud . Ze geloofden dat de aanwezigheid van zilver in hun water of melk containers de micro-organismen die de opbouw van binnen kon doden . Colloïdaal zilver werd ook gebruikt bij de behandeling van wonden en als behandeling tegen bepaalde ziekten . Een zilveren blad werd zelfs gebruikt tijdens de Eerste Wereldoorlog om de wonden van gewonde soldaten te behandelen.
Daling in het gebruik

In de jaren 1940 , Alexander Fleming ontdekt penicilline en bacteriën - doden eigenschappen . Zijn ontdekking werd versterkt door twee Engels wetenschappers in 1941 toen ontwikkelden zij een vorm van penicilline die kunnen worden gebruikt om bacteriële infecties bij mensen te bestrijden . Het was toen dat antibiotica werden geboren . Het duurde niet lang voor antibiotica om bekende en veel gebruikt worden. Veel genaamd penicilline het nieuwe wondermiddel vanwege de positieve effecten tegen bacteriële infecties . Met de populariteit van antibiotica , het gebruik van colloïdaal zilver
opleving in gebruik

afgenomen . Ondanks de effectiviteit van antibiotica , werd al snel ontdekt dat antibiotica alleen werkte tegen bepaalde schadelijke bacteriën en als zodanig kan geen effectieve behandeling voor een aantal ziekten en infecties . Bovendien werd ontdekt dat bacteriën resistentie tegen antibiotica na lange duur van gebruik zou kunnen ontwikkelen . Deze ontdekking maakte plaats voor de heropleving van het gebruik van colloïdaal zilver in de geneeskunde.
Functie

In 1970 dr. Carl Moyer , van Washington University 's Department of Surgery, gemaakt een ontdekking dat zilver verdund met water de mogelijkheid om invasieve branden bacteriën te doden , waardoor het verbrande gebied van de huid te genezen . Sindsdien zijn veel producten die zilver geadverteerd, beweren geneeskrachtige eigenschappen die ziekten en gezondheidsproblemen kunnen genezen , waaronder kanker , diabetes , aids en tuberculose .
Statistiek en waarschuwingen
< p > Het gebruik en de effectiviteit van colloïdaal zilver wordt niet ondersteund door wetenschappelijk bewijs , hoewel veel bedrijven producten te promoten als zodanig . In de Verenigde Staten, zijn producten die colloïdaal zilver legaal verkocht en legaal kan worden gekocht in drogisterijen en reformwinkels . Echter , omdat ze niet zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration ( FDA ) , het illegaal is voor de fabrikanten om therapeutische claims en reclame voor de medische effectiviteit van hun producten . Colloïdaal zilver is niet door de FDA beschouwd als een effectieve en veilige behandeling voor elke vorm van gezondheidsprobleem en wordt zelfs verondersteld om ernstige bijwerkingen wanneer genomen in grote hoeveelheden . Een van de schadelijke bijwerkingen die kunnen voortvloeien uit de inname van colloïdaal zilver is argyria , een aandoening die een negatieve invloed op de huid , tandvlees en nagels .