Hoe te lezen Nutritional Labels

Nutrition Facts labels bevatten een gedetailleerde analyse van een specifiek voedingsmiddel en houd voeding aanbevelingen van het Institute of Medicine van de US National Academy of Sciences . Het doel van de Nutrition Facts labels is om het gemakkelijker maken voor de gemiddelde consument te controleren zijn aanbevolen dagelijkse inname van voedingsstoffen. Voeding etiketten te begrijpen , moet u eerst een interesse in wat uw lichaam nodig heeft om goed te functioneren , en wat en hoeveel je eet elke dag . Er zijn vele diëten geadverteerd , maar een goede regel voor het navigeren door het doolhof van opties is om USDA richtlijnen voor een evenwichtige voeding in elke maaltijd te volgen . Een evenwichtige voeding bestaat uit : koolhydraten uit vezelrijke groenten, fruit en granen ; eiwitten uit mager vlees, vis , bonen , eieren en zuivelproducten; en vet , bij voorkeur van onverzadigde vetten , gevonden in vis , noten en plantaardige olie . Instructies
1

Meer informatie over portiegrootte . Elk type van voedsel of drank heeft een portie . In tegenstelling tot wat velen denken , de porties niet vertellen hoeveel van een bepaald voedsel je moet eten . De portie is een gids om u te helpen bepalen hoeveel calorieën en voedingsstoffen zijn in een bepaalde hoeveelheid van dat voedsel . Metingen van gram en bekers zijn abstract en moeilijk te onthouden , dus gebruik je hand om te visualiseren porties . Je duim is ongeveer de grootte van 1 ounce van voedsel. Uw palm is ongeveer de grootte van 3 gram voedsel of 1 portie vlees /vis . Je vuist is gelijk aan 1 kopje of 8 gram . Het topje van je duim is even groot als een theelepel ; dit is een goede manier om bij te houden van vet porties, zoals de hoeveelheid margarine die telt als 1 portie . kopen van 2

Kijk naar het onderste deel van de Nutrition Facts label met een voetnoot met dagelijkse aanbevelingen voor vet -en koolhydraatinname , gebaseerd op een dieet van 2000 calorieën en een 2500 calorieën dieet . Uw waarden kunnen hoger of lager zijn , afhankelijk van je calorie- behoeften. De dagelijkse procentuele waarden ( DV 's ) die voor de voedingsstoffen alleen verwijzen naar een 2000 calorieën diet.A calorie is een eenheid van maat voor de energie van het lichaam verkrijgt uit voedsel . Dus wat zou een veel calorieën voor een persoon zijn, kan heel weinig voor een ander , omdat calorieën verbruikt of verbrand moeten worden gezien in relatie tot je dagelijkse calorie-verbruik . Bijvoorbeeld , als je eet 1800 calorieën , een maaltijd van 600 calorieën maakt een derde van uw dagelijkse inname . Als je eet 5000 calorieën, 600 calorieën maken slechts ongeveer 10 procent . Hoewel uw calorie-inname , alsook de samenstelling van uw dieet is afhankelijk van uw levensstijl en genetica, als algemene regel , hoe actiever je bent, hoe meer je nodig hebt om te eten . Raadpleeg uw arts , voedingsdeskundige , of persoonlijke trainer om uw dagelijkse voedingsbehoeften en persoonlijk dieet te bepalen. Volgens USDA richtlijnen , moet de gemiddelde vrouw ( 19-50 jaar oud ) verbruikt 1.600 tot 2.200 calorieën per dag , met een zeer actieve vrouwen en atleten consumeren tot 5.000 calorieën per dag . Voor mannen is het gemiddelde ligt tussen de 2.200 tot 2.800 calorieën , met actieve mannen en atleten consumeren 4.000 tot 8.000 calorieën en meer .
3

Zie in gram per portie op de voedingswaarde etiket vermeld macronutriënten . Koolhydraten , eiwitten en vetten zijn macronutriënten genoemd , omdat ze ons lichaam van energie in de vorm van calorieën . Hoe krijg gram per portie betrekking op calorieën ? Een gram vet bevat 9 calorieën . Een gram eiwit of koolhydraten bevat 4 calorieën . Dus als je ' Calorieën uit vet " op het etiket , het vertelt je hoeveel calorieën vet maakt in 1 portie van dat voedsel . Gedeeld door 9 , krijg je de hoeveelheid vet in grammen .
4

Bekijk vier soorten vermeld op de meeste voedingswaarde etiketten vetten. Alle cellen in ons lichaam vet bevatten . Vetten zijn verantwoordelijk voor het smeren van de gewrichten en produceren ook hormones.Saturated vetten zijn "slechte vetten " geassocieerd met een hoog cholesterol en hart-en vaatziekten , en vaak gevonden in dierlijke producten of gehydrogeneerde plantaardige oliën , zoals palmpitolie of kokosolie . Transvetten zijn ook " slechte vetten . " In de jaren 1980 , de fabrikanten een manier gevonden om meervoudig onverzadigde vetten ( zie hieronder ) te gebruiken op een manier die hen gaf het eigendom van verzadigde vetten door gedeeltelijke hydrogenering . Hydrogenering creëert steviger vet ( margarine ) . Daarbij zijn chemische bindingen veranderd . Studies van de America Heart Association hebben bevestigd dat transvetten verhogen cholesterolgehalte in het bloed en verhogen het risico van hart-en vaatziekten . Meervoudig en enkelvoudig onverzadigde vetten zijn ' goede vetten . " Zij kunnen cholesterolgehalte in het bloed verlagen en komen voor in vis , noten en plantaardige oils.Cholesterol komt uit twee bronnen . Je lichaam en voedsel. Je lichaam eigen cholesterol , dat een belangrijke rol in het produceren celmembranen en sommige hormonen spelen , en dient andere benodigde lichaamsfuncties . Voedsel bronnen van cholesterol is te vinden in vetrijke vlees, gevogelte en zuivelproducten, en eigeel . Te veel cholesterol in het bloed is een belangrijke risicofactor voor hart-en vaatziekten , dus USDA adviseert om te blijven onder 300 mg cholesterol voor een 2000 calorieën dieet . Natrium wordt ook genoemd in vetten. Natrium is opgenomen in keukenzout . Volgens het National Institute of Health , de meeste mensen in de VS krijgen meer natrium in hun dieet dan ze nodig hebben . Artsen raden je eet minder dan 2,4 gram per dag . Dat komt neer op 1 theelepel keukenzout per dag. Te veel natrium kan uw risico op bepaalde chronische ziekten verhogen , zoals hart -en vaatziekten , sommige vormen van kanker of hoge bloeddruk .
5

Notice koolhydraten op het etiket. Het lichaam de belangrijkste bron van energie , worden koolhydraten opgeslagen in de spieren , ( of als u te veel van ze verbruiken, worden ze omgezet in vet . ) Er zijn complexe en eenvoudige koolhydraten . De meerderheid van uw dagelijkse inname moet afkomstig zijn van complexe koolhydraten . Bronnen van complexe koolhydraten zijn te vinden in vezelrijke volle granen , groenten en fruit. Bronnen van eenvoudige koolhydraten zijn te vinden in fruit en melkproducten , en ook in verwerkt en geraffineerde suikers , zoals snoep, tafelsuiker , siropen en frisdranken. Voedingsvezels zijn een stof die voorkomt in fruit, groenten en granen . Ze helpen de spijsvertering door bulking up van uw dieet en helpen bij het controleren van uw gewicht. De USDA aanbevolen dagelijkse inname van vezels is 25 gram voor een dieet van 2000 calorieën . Suiker is een eenvoudige koolhydraten in voedsel .
6

Toon de hoeveelheid eiwit . Elk weefsel in ons lichaam spieren ( haar, huid , nagels , enz. ) bestaat uit eiwit . Eiwit bevat de bouwstenen van mager spierweefsel . Zonder eiwit , het opbouwen van spieren en het verbranden van vet zou onmogelijk zijn. Bronnen van dierlijke eiwitten bevatten mager rood vlees , gevogelte, vis en eieren . Bronnen van plantaardige eiwitten zijn bonen , noten en volkoren . Het Amerikaanse Institute of Medicine beveelt aan dat volwassenen krijgen een minimum van 0,8 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht van verschillende bronnen .
7

Vind de micronutriënten en mineralen onder de dikke zwarte lijn op het voedingswaarde-etiket . De dagelijkse procentuele waarde van de mineralen en vitaminen worden vermeld , gebaseerd op een 2000 calorieën dieet . Microvoedingsstoffen niet het lichaam met energie , maar ze spelen een zeer belangrijke rol in het helpen zetten het voedsel dat we eten in hormonen , weefsels en energie . Omdat zo veel mineralen en vitaminen verloren zijn gegaan uit ons voedsel , het is bijna onmogelijk om onze dagelijkse behoefte aan vitaminen en mineralen via de voeding alleen te voldoen , dus een multivitaminen /mineralen formule is aan te raden . USDA beschouwt vitamine A, vitamine C , calcium en ijzer het belangrijkste micronutriënten - . Allemaal hebben een tekort in de meeste Amerikaanse diëten