Gebruik van het radioactieve jodium 131

Radioactief jodium 131 is een van de belangrijkste isotopen in de omgeving. Volgens het Environmental Protection Agency heeft radioactief jodium 131 een zeer korte halfwaardetijd van ongeveer acht dagen, wat betekent dat het binnen enkele maanden bijna volledig in de omgeving vervalt. Radioactief jodium 131 wordt veel gebruikt voor medische doeleinden.

Behandeling van hyperthyreoïdie

Hyperthyreoïdie is een aandoening waarbij de schildklier overactief is en te veel van het hormoon thyroxine produceert. Dientengevolge, wordt de metabolisme van het lichaam versneld en presenteert met plotseling gewichtsverlies, een snelle of onregelmatige hartslag, zweten en nervositeit of prikkelbaarheid. Artsen gebruiken radioactief jodium 131 om de overproductie van thyroxine te vertragen. De staf van RadiologyInfo legt uit dat een team van specialisten, waaronder een radioloog, mogelijk endocrinoloog, oncoloog en schildklierchirurg, toezicht houden op de behandeling. Wanneer een patiënt een voorgeschreven dosis radioactief jodium 131 inslikt, wordt het grootste deel van de isotoop door het lichaam opgenomen. Het grootste deel van het residu wordt gedurende de eerste twee dagen na de procedure via de urine uitgescheiden. Alle resterende hoeveelheden worden geëlimineerd door het speeksel, zweet, tranen, vaginale afscheidingen en uitwerpselen. Een patiënt wordt geadviseerd om na de behandeling enkele dagen lang nauw contact met andere mensen te vermijden.

Behandeling van schildklierkanker

Snel delende cellen, waaronder kankercellen, zijn zeer gevoelig voor blootstelling aan straling. Het personeel van de World Nuclear Association stelt dat korteafstandsstraling, ook wel brachytherapie genoemd, de belangrijkste behandeling voor schildklierkanker wordt. Radioactief jodium 131 wordt vaak gebruikt om schildklierkanker te behandelen. De isotoop wordt direct geïmplanteerd of toegediend aan het doelgebied. Brachytherapie vermindert de totale straling naar het lichaam, lokaliseert straling naar de tumor en is kostenbesparend.

Diagnostische beeldvorming

De schildklier absorbeert jodium. Om deze reden is een radioactieve jodiumopnametest een bruikbare diagnostische beeldvormingsprocedure. Nucleaire geneeskunde is een onderdeel van diagnostische beeldvorming waarbij kleine hoeveelheden radioactieve isotopen, zoals radioactief jodium 131, worden gebruikt om een ​​verscheidenheid aan ziekten en afwijkingen in het lichaam te diagnosticeren. De isotoop of radiotracer wordt als een gas in een ader geïnjecteerd, ingeslikt of ingeademd. Na een korte rustperiode van minder dan 30 minuten verzamelt de radiotracer zich in het lichaam en geeft energie af in de vorm van gammastraling. De energie wordt gedetecteerd met een PET-scanner, gammacamera of een sonde. Samen met een computer wordt de hoeveelheid radiotracer die wordt geabsorbeerd, gemeten en beelden van de schildklier geproduceerd. De radiotracer breekt van nature af en wordt geëlimineerd in de urine en de ontlasting gedurende de eerste paar uur of dagen na de procedure.