Gemeenschappelijke gedragsproblemen van kinderen in pleegzorg

Pleeggezin zijn kan van grote invloed zijn op de geestelijke gezondheid van het kind en op zijn vermogen om met anderen om te gaan. Pleegouders en anderen die in contact komen met pleegkinderen moeten zich ervan bewust zijn dat de fluctuerende emoties van de kinderen ook kunnen leiden tot gedragsveranderingen thuis en op school. Hoe meer veranderingen ze ervaren, inclusief veranderingen in zorgverleners, hoe groter de kans dat jonge kinderen gedragsproblemen ontwikkelen.

Attachment Disorder

Volgens een rapport van de University of Iowa Ziekenhuizen en klinieken, verstoringen in gehechtheidsrelaties veroorzaakt door pleegzorg kan leiden tot een aandoening die bekend staat als reactieve hechtingsstoornis of RAD. Het kan zich in verschillende gedragingen manifesteren met betrekking tot zorgverleners, waaronder teruggetrokken zijn; verdrietig en lusteloos verschijnen; niet lachen; niet bereiken wanneer opgehaald; en blijk geven van een gebrek aan interesse in interactieve games of speelgoed.

Defying Authority

Nadat ze uit hun huis zijn gezet en bij vreemden zijn geplaatst, hebben pleegkinderen vaak meer stress en onzekerheid. Volgens de American Academy of Adolescent and Child Psychiatry voelen de meeste kinderen in pleeggezinnen zich onzeker en onzeker over hun toekomst. Volgens een rapport van de Cooperative Extension van de Washington State University leidt het onveilig voelen vaak tot kinderen die autoriteit tarten. Dit kan de weigering zijn om naar gezagsdragers te luisteren of opzettelijk het tegenovergestelde doen van wat wordt gevraagd.

Sibling Agressie

Volgens het Child Study Centre van de New York University lopen pleegkinderen een groot risico om agressie en geweld van broer en zus te plegen. Dit zou kunnen betekenen deelname aan fysieke gevechten met broers en zusters van de natuurlijke of pleegzorg. Dit gedrag kan het gevolg zijn van familie-afscheiding of tegenspoed tussen broers en zussen in de biologische familie van het kind.

Crying

Constante huil- en klampgedragingen worden soms ook waargenomen bij pleegkinderkinderen die voortdurend zijn veranderd in zorgverleners. Bezoeken met biologische ouders tijdens pleegzorg kunnen kinderen nog meer verwarren en leiden tot overmatig huilen, vooral bij jongere kinderen.