Het spijsverteringsproces van vetten

Experts zeggen altijd dat je voorzichtig moet zijn met het vetrijke voedsel dat je binnenkrijgt. Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, bijvoorbeeld, geeft aan dat niet meer dan 10 procent van uw dagelijkse calorieën uit verzadigde vetten moet komen. Maar veel mensen weten niet echt waar ze het over hebben, wetenschappelijk gezien. Ze moeten weten hoe het menselijk lichaam vetten verteerd en waarom ze het moeten verteren.

Uitgangspunt

Veel voedselproducten hebben allerlei vet door elkaar gegooid met andere voedingsstoffen, hetzij in de grondstoffen of toegevoegd tijdens het koken werkwijze. Dus je spijsvertering moet de componenten afbreken, vetten en voedingsstoffen isoleren, die naar de rest van het lichaam verdelen en weggooien wat het niet kan gebruiken. Kauwen is de eerste stap. Terwijl je tanden voedsel breken in zachte en kleinere deeltjes, brengt je speeksel enzymen aan om op moleculair niveau aan het voedsel te werken. Bijvoorbeeld, speekselamylase werkt op glucose, terwijl speeksellipase werkt op voedingsvetten.

Maag

Wanneer je slikt, duwt voedsel je slokdarm naar beneden - die pijplijn door je keel en nek. Dan valt het in een zakachtig orgaan genaamd de maag, waar het pepsine-enzym bevordert eet eiwitten. Speeksellipase is op dit moment ook nog steeds actief; het scheidt continu door speeksel en accumuleert op natuurlijke wijze in de maag, waar het vetten hydrolyseert. Wanneer de lipase en pepsine hun werk hebben gedaan, gaat de resulterende brij door de pylorische klep die de maag van de dunne darm scheidt.

Dunne darm

Je lever en alvleesklier vullen je dunne darm met stoffen die wel zullen doen serieuze chemie met vetten en koolhydraten. Galzouten uit de lever maken de vetten in de brij vloeibaar. Ondertussen draagt het door de pancreas uitgescheiden sap pancreaslipase, waardoor de vetmoleculen tot hun eenvoudigste vormen worden afgebroken. Volgens het Amerikaanse National Digestive Diseases Information Clearinghouse, nemen vetten het langst de tijd om te verteren. Maar als het verteringsproces is voltooid, zijn ze omgezet in vetzuren en glycerol. Deze worden gemakkelijk via de enterocyten of absorberende cellen van de dunne darm in je bloed opgenomen en uiteindelijk gedistribueerd naar de rest van je lichaam.

Eenvoudige opslag

Ja, je hebt vetten nodig, maar niet veel. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de U.N. heeft het lichaam vetzuren nodig voor verschillende vitale functies, zoals het onderhoud van de celmembranen, de productie van cholesterol en contracties van de gladde spieren. Er zijn vier soorten vetten: enkelvoudig onverzadigde, meervoudig onverzadigde, verzadigde en trans. De laatste twee soorten zijn het snelst om te verteren, maar hebben de neiging om 'slecht' cholesterol of LDL-waarden in het bloed te verhogen. Zelfs als je dagelijkse fysieke energiebehoefte niet hoger is dan je totale verbruikte calorieën, zal welk extra glucose of vetzuren dat je hebt geproduceerd - goed of slecht - opslaan als vetcellen in verschillende delen van je lichaam. Dat is hoe je aankomt, een hoger cholesterolniveau krijgt en uiteindelijk je bloedvaten verstopt.

, , ] ]