Telemetrie versus hartmonitor

U vertrouwt op een regelmatig hartritme om bloed en zuurstof aan uw weefsels toe te dienen. Wanneer u symptomen ervaart die verband houden met een abnormale hartslag, kan uw arts u aanbevelen om uw normale hartritmes te meten. Twee methoden voor hartslagmeting zijn standaard hartmonitoring of een telemetriemonitor die uw hartslag kan meten zonder de monitor te hoeven verwijderen.

Standaard hartmonitoring, via een apparaat dat een Holter-monitor wordt genoemd, omvat het bevestigen van elektroden aan uw borst die verbonden zijn met een opnameapparaat. Deze monitor kan 24 tot 48 uur per keer worden gedragen, maar moet worden verwijderd om de gemeten hartritmes te kunnen bekijken, volgens MedlinePlus. Net als een Holter-monitor wordt een telemetriemonitor rond de borst gedragen. Een telemetriemonitor verzendt echter signalen naar een verpleegstation of een ander bewakingscentrum waardoor de noodzaak voor een patiënt om de monitor te verwijderen overbodig is.

Functie

Hoewel een imaging-test die bekendstaat als een elektrocardiogram hartritmes kan meten, deze test meet slechts voor een korte periode van tijd. Een Holter-hartmonitor detecteert en registreert onregelmatigheden in uw hart voor een langere periode. Uw arts kan u ook vragen om een dagboek bij uw hartmonitor bij te houden, waarbij u opmerkt dat u hartslag, kortademigheid, pijn op de borst of meer gemist heeft, volgens MayoClinic.com. Telemetriemonitoren detecteren ook onregelmatigheden in het hartritme, maar in plaats van ze op te nemen, verzendt de monitor het abnormale signaal naar het kantoor van een arts of ander meetgebied.

Voordelen

Telemetriemonitoren kunnen een hartpatiënt een zekere mate van vrijheid in vergelijking met een Holter-monitor. Wanneer ze worden gevolgd in een ziekenhuis, vereisen telemetrie-gecontroleerde patiënten minder zuurstofhulp en minder bedmonitoring, volgens Banner Health Services. Telemetriepatiënten kunnen ook vanuit hun huis worden gevolgd via telefoonlijnen. Omdat dit type controle onmiddellijk is, kan een verpleegkundige of arts contact opnemen met een patiënt wanneer hartritmestoornissen abnormaal worden. Standaard hartmonitoring biedt geen gecontroleerde respons. Holter-bewaking is echter gunstig voor patiënten met hartproblemen die geen continue monitoring behoeven.

Nadelen van

Omdat Holter-monitoren voor een bepaald tijdbereik worden gedragen - van 12 uur tot drie dagen - volgens de website over consumentengezondheidseducatie van Aetna zijn ze mogelijk niet in staat symptomen te diagnosticeren die maar zelden voorkomen. Als u een telemetrie-hartmonitor draagt, kunt u gedurende langere tijd worden gecontroleerd. Een Holter-monitor vereist ook dat u de monitor inschakelt om resultaten te ontvangen, wat ongemakkelijk kan zijn. Het dragen van een telemetriemonitor kan een ongemak veroorzaken omdat deze moet worden verwijderd en patches opnieuw moeten worden aangebracht na het douchen.

Waarschuwing

Beide Holter-monitoren en telemetriemonitoren vereisen speciale zorg om beschadiging van de monitor of compromitterende resultaten te voorkomen. Als de pleisters niet voldoende stevig worden bevestigd, kan de monitor de hartritmes niet zo goed lezen. Langdurig gebruik van de hartmonitor kan ook leiden tot een rode en jeukende huid, volgens het Corning Hospital. Voor beide monitortypen moet u voorkomen dat de monitor nat wordt of dat er cosmetische sprays of poederproducten in de buurt van de monitor worden gebruikt.

, , ] ]