Een lantaarntest voor kleurenblindheid

Kleurenblindheid wordt nauwkeuriger kleurdefctietekort genoemd, omdat het zeer zeldzaam is dat personen helemaal geen kleur kunnen zien, om echt kleurenblind te zijn. De meeste gevallen van kleurenblindheid treden op vanwege een geslachtsgebonden gen op het X-chromosoom. De American Optometric Association merkt op dat tot 8 procent van de mannen en 0,5 procent van de vrouwen worden geboren met een bepaalde mate van kleurenzienstekort. Lantaarnproeven voor kleurenblindheid simuleren signaallampen en worden het meest gebruikt door beroepen waarvoor een nauwkeurige interpretatie van signalen, vlaggen of andere gekleurde stimuli nodig is.

Geschiedenis

Daniel Flück, auteur van Colblindor, een website die kleurenblindheid beschrijft door kleurenblinde ogen, legt uit dat de lantaarnproeven als eerste werden geïntroduceerd door spoorwegmaatschappijen in de late jaren 1890. De bedrijven beseften dat sommige van hun werknemers het verschil tussen bepaalde signaallichten niet konden zien. Een van de eerste tests van dit type was de Williams Lantern Color Sense Test, die in 1899 werd ontwikkeld. Momenteel wordt de Farnsworth Lantern-test, ook wel FALANT genoemd, momenteel het meest gebruikt in de Verenigde Staten. In het bijzonder gebruiken de marine, mariniers en kustwacht de FALANT om kleurenblindheid te diagnosticeren, meldt Discovery Health.

Hoe werkt de test?

De FALANT maakt gebruik van gekleurde signaallichten die op afstand moeten worden benoemd. Twee lichten worden tegelijkertijd weergegeven en de kleuren rood, groen of wit moeten worden geïdentificeerd, volgens Discovery Health. De lichten worden verduisterd met een filter om ervoor te zorgen dat de kleuren niet kunnen worden onderscheiden op basis van hun helderheid.

Wie slaagt er niet in de test?

Om de test te doorstaan, kan het onderwerp geen fouten maken. Discovery Health merkt op dat in het algemeen alle dichromaten, personen die een van de drie kleurensensieve kegeltjes in het netvlies missen en bijna alle afwijkende trichromats, mensen die moeite hebben om groen, geel en rood uit elkaar te houden, falen. De FALANT is speciaal ontworpen om mensen met een milde vorm van een tekort aan kleuren te laten passeren, om deze personen toegang te verlenen tot het leger en andere beroepen, merkt Colblindor op.

Misvattingen

Lantaarnproeven voor kleurenblindheid testen direct de vereist vermogen, onderscheid maken tussen signaallichten, en zijn daarom erg praktisch. Ze onthullen echter niet veel over de aard, het type en de ernst van het defect in kleurvideobeelden, en bieden ook niet veel informatie over klinische informatie.

Overwegingen

Dr. Cole en Dr. Vingrys, van de afdeling Optometrie aan de universiteit van Melbourne, gaven de FALANT door aan 100 personen met een abnormaal kleurzicht en meldden in "Documenta Ophthalmologica" dat er een gebrek is aan sterke correlatie tussen klinische tests, die details van de kleur onthullen gezichtsdeficiëntie, en de herkenning van kleine kleurenverlichting, gepresenteerd door de lantaarnproeven. Daarom testen klinische kleurenzichttests mogelijk niet hetzelfde aspect van kleurenzicht dat belangrijk is voor de herkenning van signaallichten. Om deze reden moeten lantaarnproeven essentieel zijn voor beroeps- en beroepsspecifieke tests van kleurenzicht.

, , ] ]