De effecten van selenium en zink op de spermatogenese

Zink en selenium zijn metalen elementen die essentieel zijn voor een goede gezondheid. Je lichaam heeft maar kleine hoeveelheden van deze voedingsstoffen nodig. Ze worden door voedingsdeskundigen beschouwd als micromineralen of sporenelementen, maar er kunnen zich aanzienlijke gezondheidsproblemen voordoen in combinatie met tekorten aan zink of selenium. Volgens het Linus Pauling Institute van de Oregon State University nemen zowel zink als selenium deel aan een aantal belangrijke processen in je cellen. Beide zijn behulpzaam bij het voorkomen van oxidatieve weefselbeschadiging en beide zijn belangrijk bij spermatogenese en mannelijke vruchtbaarheid. Vraag uw arts of minerale supplementen geschikt zijn voor u.

Spermatogenese

Spermatogenese is het proces van de ontwikkeling van zaadcellen. Het betreft de deling en rijping van primitieve testiculaire cellen genaamd spermatogonia, met de ultieme productie van actieve spermatozoa die in staat zijn om een ei of eicel te bevruchten. Tijdens dit proces moet het aantal chromosomen in je zaadcellen met de helft worden verminderd, omdat zowel het sperma als de eicel de helft van het totale complement van chromosomen dragen na de bevruchting. Tijdens spermatogenese zijn je zaadcellen vatbaar voor oxidatieve schade, waardoor hun levensvatbaarheid vermindert.

Antioxidant Activity

Dr. Elson Haas, auteur van 'Gezond blijven met voeding', meldt dat zink een bestanddeel van superoxide dismutase is, een enzym dat je cellen beschermt tegen schade veroorzaakt door vrije radicalen. Op dezelfde manier dient selenium in een groep antioxidanten, de zogenaamde selenoproteïnen, waarvan vele de oxidatieve afbraak van de membranen van uw cellen en andere belangrijke componenten voorkomen. Spermacellen zijn metabolisch actief en genereren grote hoeveelheden vrije radicalen tijdens hun ontwikkeling. Zink- en selenium-afhankelijke enzymsystemen helpen deze vrije radicalen te neutraliseren.

Verbeterde kwaliteit

Zowel zink als selenium hebben aangetoond dat ze oxidatieve stress bij het ontwikkelen van sperma verminderen, waardoor de spermakwaliteit verbetert. Een studie gepubliceerd in het nummer van "Nutrition Research" van februari 2009 toonde aan dat lage zinkspiegels in sperma gecorreleerd zijn met een lager aantal spermacellen en een hogere mate van abnormale spermamorfologie - grootte, vorm, staartlengte en andere kenmerken. Evenzo meldde de januari 2011 editie van het "International Journal of General Medicine" dat selenium in een dagelijkse dosis van 200 mcg de spermamorfologie en -motiliteit verbeterde en de spontane zwangerschapspercentages verhoogde bij partners van onvruchtbare mannen.

Aanbevelingen

Zink en selenium oefenen gunstige effecten uit op de spermatogenese. Het is aangetoond dat suppletie met deze twee voedingsstoffen de kwaliteit van het sperma in klinische onderzoeken verbetert. Suppletie moet echter voorzichtig worden uitgevoerd; grote hoeveelheden selenium kunnen giftig zijn en overmatig gebruik van zink kan leiden tot slechte absorptie van andere voedingsstoffen, zoals koper. Dr. Haas beveelt ten minste 15 tot 30 mg zink per dag aan voor onderhoudsbehoeften en tot 150 mg per dag voor de behandeling van zinkgebrek. Selenium doses van 200 tot 400 mcg per dag zijn voldoende voor de meeste doeleinden. Vitamine E in doses van 400 tot 800 IU per dag verbetert de functies van selenium. Vraag uw arts naar de beste doseringen voor u.

, , ] ]