Hoe beïnvloedt Parkour het lichaam?

Parkour is een extreme sport waarbij je van de ene naar de andere plek moet gaan via de meest directe route - obstakels overwinnen door te springen, springen, springen en nog veel meer. Parkour is ongestructureerd, wat betekent dat manoeuvres en bewegingen niet van tevoren worden geselecteerd, maar eerder worden uitgevoerd als reactie op je omgeving en de aanwezige obstakels. Parkour is fysiek veeleisend en sommige mensen nemen eraan deel als alternatief voor traditionele gymnastiekoefeningen. Je lichaam zal zich aanpassen aan de eisen van parkour als je het consequent doet.

Cardiovasculair systeem

Je cardiovasculaire systeem omvat je hart, longen en bloedvaten. Het is verantwoordelijk voor het leveren van nieuw, zuurstofrijk bloed aan uw weefsels en het verwijderen van afvalproducten. Je spieren hebben meer zuurstof nodig en produceren meer afval tijdens langdurige activiteit, dus je cardiovasculaire systeem moet harder werken om bloed van en naar je weefsels te pompen. Parkour belast uw cardiovasculaire systeem, waardoor uw hartslag en bloeddruk stijgen. Chronische cardiovasculaire training verhoogt uw maximale hartslag, verlaagt uw rusthart en verlaagt uw rustbloeddruk. Het American College of Sports Medicine beveelt aan dat volwassenen minstens 30 minuten matig intens cardio vijf dagen per week of 20 minuten intensieve cardio drie dagen per week uitvoeren. Raadpleeg uw arts voordat u Parkour of een ander nieuw fitnessregime begint.

Spieren

Uw spieren produceren kracht waardoor uw gewrichten bewegen. Parkour belast uw spieren en vereist mogelijk spierkracht, kracht en uithoudingsvermogen, afhankelijk van uw conditie en de manoeuvres die u wilt uitvoeren. De National Strength and Condtioning Association definieert kracht als de maximale hoeveelheid kracht die een spier met een gegeven snelheid kan produceren. Krachtensituaties kunnen parkeermanoeuvres zijn, zoals jezelf naar een obstakel brengen. Kracht is het vermogen om snel kracht te produceren en bevat parkour sprongen, sprongen en gewelven. Spieruithoudingsvermogen is vereist voor bewegingen met een lagere intensiteit die met weinig rust worden herhaald en is vooral belangrijk voor de houdingsspieren met uw kern en de rotatormanchet. De manier waarop parkour je spieren beïnvloedt, hangt af van de hoeveelheid kracht, kracht en spieruithoudingsvermogen die nodig zijn voor je parkour-stijl. Parkour-stijlen die meer kracht en kracht inhouden, kunnen leiden tot spiergroei, omdat er meer eiwitten in je spiervezels worden vastgelegd, waardoor het vermogen van je spieren om kracht te produceren toeneemt. Parkour-stijlen die meer spieruithoudingsvermogen inhouden, kunnen ook resulteren in grotere spieren - en microscopische veranderingen die ervoor zorgen dat uw spieren energie efficiënter produceren. Parkour-stijlen gericht op spieruithoudingsvermogen zullen niet resulteren in bijna evenveel spiermassa als bij diegenen die meer vertrouwen op kracht en kracht.

Bot- en bindweefselpapier

Uw botten en bindweefsel ondervinden stress tijdens elke parkeermanoeuvre. Matige stress is niet schadelijk voor gezonde botten en bindweefsel - en zorgt er feitelijk voor dat uw lichaam ze sterker maakt, zodat ze beter in staat zijn om de stress van uw volgende parkour-sessie aan te kunnen. Eerder zittende mensen en mensen met een voorgeschiedenis van musculoskeletale problemen moeten echter uiterst voorzichtig zijn, omdat te veel stress te snel tot letsel kan leiden. Extreme bewegingen waarbij hoogstaande objecten worden opgeblazen of weggeklapt, mogen alleen worden uitgevoerd door zeer goed presterende, goed opgeleide en geavanceerde atleten die hun landingsvaardigheden hebben geperfectioneerd.

Zenuwstelsel

Parkour is een snel gestroomlijnde discipline die enorme vaardigheid en coördinatie vereist. Je zenuwstelsel ontvangt constant input van je ogen, oren, vestibulair systeem, huid en pezen, en het gebruikt die input om beslissingen te nemen over spiersamentrekkingen en bewegingen. Na verloop van tijd past je zenuwstelsel zich aan als reactie op de eisen van parkour. Dit kan resulteren in sportspecifieke verbeteringen van de fijne en grove motoriek. Volgens Dr. Len Kravitz van de Universiteit van New Mexico verbeteren cardiovasculaire activiteiten zoals parkour ook de cognitieve functie van volwassenen.

, , ] ]