Defect Tekenen in Iridology

De iris, of het gekleurde deel van het oog, wordt gebruikt als een diagnostisch hulpmiddel in iridologie. Van onvolkomenheden in de iris wordt aangenomen dat ze bepaalde gezondheidsproblemen aangeven. Hoewel de praktijk van iridologie in de natuurgeneeskunde is gebruikt sinds het voor het eerst werd ontwikkeld in Hongarije in 1861, is het nog niet aanvaard door de reguliere geneeskunde als een geldige vorm van diagnose. Alternatieve geneeswijzen zoals deze moeten worden gebruikt in combinatie met en niet in de plaats van conventionele medische zorg.

In 'Principles of Iridology' beschrijft de Creighton University drie belangrijkste oogkleuren en hun betekenis voor iridologists. Het blauwe oog, ook wel het lymfatische oog genoemd, wordt verondersteld een verhoogd risico op problemen met het lymfestelsel aan te geven, inclusief de nieren en de bijnieren.

Gemengde ogen zoals hazelaar en lichtbruin met goud worden genoemd biliaire oogkleuren. Mensen met dit type oogkleur worden verondersteld een verhoogd risico op leverproblemen, spijsverteringsproblemen en allergieën te hebben.

Het laatste type oog, bruin of hematogeen, wordt verondersteld te worden aangetroffen bij mensen die vatbaar zijn voor bloed. aandoeningen. Iridologen waarschuwen dat oogkleur niet betekent dat patiënten deze stoornissen hebben, maar dat ze de neiging hebben om ze te ontwikkelen.

Ringen en banden

De volgende tekstextensies in "Principles of Iridology" zijn ringen , banden en radii, of lijnsegmenten, binnen de iris. Afhankelijk van de vorm, kleur en aantal ringen, kunnen iridologen mogelijk bestaande gezondheidsproblemen detecteren. Volgens de Creighton University duidt een lipidenring, die een witte ring rond de buitenkant van de iris is, over het algemeen op aderverkalking of andere cardiovasculaire problemen.

Vlekken en andere defecten

Andere defecten die iridologen proberen om zowel erfelijke als verworven gezondheidsproblemen te bepalen, zijn onder meer donkere vlekken, ook bekend als levervlekken, en lacunes, of lege putjes of holtes in de iris. De Helenic Medical Association of Iridology geeft verschillende voorbeelden van hoe deze defecten correleren met bepaalde diagnoses. Een lucana in het overeenkomstige levergebied van de iris kan bijvoorbeeld worden gezien bij een patiënt met hepatitis B. Een donkere vlek in het overeenkomstige niergebied kan worden gezien bij patiënten met nierhydronefrose, een zwelling van de nieren die soms wordt veroorzaakt door nierstenen.

Dr. David Pesek van het International Institute of Iridology legt verder uit dat tekens in het rechter- of linkeroog corresponderen met die zijde van het lichaam. Een plek boven het gebied dat overeenkomt met de linker eierstok in de iris kan wijzen op een werkelijke cyste aan de linker eierstok van de patiënt.

Omdat iridologie nog steeds geen wetenschappelijke validatie heeft, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen na een iridologie-consult .