Urea & Protein

Een delicaat evenwicht bestaat tussen de vertering van eiwitten en de verwijdering van ureum uit het lichaam. Eiwit geeft energie aan het lichaam ten koste van de opbouw van giftig afval. Dit afval moet worden verwijderd voor een optimale gezondheid. De lever en de nieren spelen een cruciale rol bij het verwijderen van afvalproducten. Bepaalde ziekteprocessen kunnen dit delicate evenwicht verstoren.

Deamination - Eiwitconversie

Eiwitten ingenomen als aminozuren in voedsel zetten zich om in koolstof en waterstof die worden gebruikt voor energie. De rest wordt omgezet in ammoniak, een giftig afvalproduct, meldt Harvard Health Publications. Het conversieproces staat bekend als deamination. De lever ontgift het lichaam van ammoniak, met behulp van vijf enzymen die ongewenste ammoniak veranderen in ureum. De bloedbaan vervoert ureum uit de lever naar filtratie door de nieren. Ureum wordt uit het lichaam geëlimineerd in de urine.

Afbraak van ammoniak

Enzymen zetten ammoniak, een stikstofverbinding, om in ureum of urinezuur in de lever door kooldioxidemoleculen toe te voegen, bericht professor Silva. De omzetting in ureum vindt ook gedeeltelijk in de nieren plaats. De afbraak van eiwitten wordt omgezet in ureum. De afbraak van nucleïnezuren zet zich om in urinezuur. Het nierlichaam werkt om cellen en eiwitten te filteren in ultrafiltraat, dat urine wordt. Ureum en urinezuur zijn minder toxisch dan ammoniak, stelt Silva.

Ornithine-ureum Cycle

Ornithine, hoewel een aminozuur, maakt geen deel uit van de genetische code en is niet betrokken bij eiwitsynthese. Ornithine speelt echter een cruciale rol bij de omzetting van ammoniak in ureum. Elmhurst College stelt dat de ureumcyclus in de lever verbindingen produceert tussen twee aminogroepen, één molecuul koolstofdioxide en ornithine. De cyclus wordt aangevuld wanneer ureum wordt geproduceerd uit deze binding en ornithine wordt vrijgegeven voor de productie van meer ureum, stelt de universiteit van Zuid-Australië.

Eiwittenhulp bij vochtverwijdering

Een bloedeiwit dat bekend staat als albumine, extra vloeistof trekt van het lichaam naar de bloedbaan, stelt het National Nier en Urologische Ziekte Informatie Clearinghouse, of NKUDIC. De vloeistof wordt uiteindelijk uit het bloed verwijderd door de glomeruli - het filtratiesysteem van de nieren. De NKUDIC stelt dat albumine werkt als een spons om overtollig vocht te verwijderen, wat kan leiden tot zwelling in gebieden zoals de enkels en voeten, handen en gezicht.

Eiwit in urine

Het glomerulaire membraan van de nierfilters bloed, waardoor afvalstoffen en extra water door kunnen dringen terwijl het eiwitten en cellen blokkeert, stelt NKUDIC. Bepaalde nieraandoeningen, bekend als glomerulaire ziekten, zorgen ervoor dat albumine uit het bloed door het membraan in de urine kan lekken. Grote hoeveelheden eiwit in de urine is een aandoening die proteïnurie wordt genoemd, meldt NKUDIC. Hypoproteïnemie verwijst naar eiwitarme eiwitten.

Aandoeningen die proteïnurie veroorzaken

De NKUDIC meldt dat er een aantal aandoeningen zijn die glomerulaire ziekten kunnen veroorzaken. Infectie, toxische geneesmiddelen of systemische ziekten zoals diabetes of lupus kunnen glomerulaire ziekten veroorzaken. Er kunnen ook onbekende oorzaken van glomerulaire ziekte zijn, stelt de NKUDIC.

Genetische eiwitstoornis

Lysinurie-eiwitintolerantie is een genetische ziekte die eiwitonbalans veroorzaakt, stelt de National Library of Medicine. Deze stoornis veroorzaakt een onvermogen om de aminozuren lysine, arginine en ornithine te verteren. Een vergrote milt en lever ontwikkelen met spierzwakte en broze botten. Eiwitafzettingen kunnen de longen vullen. Een opeenhoping van aminozuren vindt plaats in de nieren met als gevolg nierfalen. Een tekort aan aminozuren in het bloed veroorzaakt te veel ammoniak om zich in het bloed op te hopen. De onbehandelde toestand resulteert in coma.