Wat is het verschil tussen een beroerte en een aanval?

Een beroerte en een aanval zijn twee medische problemen met verschillende oorzaken en symptomen. Ze vereisen verschillende reacties en behandelingen. Het herkennen van het verschil tussen een beroerte en een aanval kan mensen helpen die een van deze medische aandoeningen zien bepalen hoe te helpen.

Symptomen

Hoewel beide omstandigheden plotseling kunnen voorkomen, treedt een aanval vaak op in combinatie met een bekende onderliggende epileptische aandoening, zoals epilepsie. Iemand met een aanval zal waarschijnlijk eerder deze ervaring hebben gehad, terwijl een beroerte een eenmalige gebeurtenis kan zijn. Iemand die een toeval ervaart, kan schudden of stuiptrekken en kan bewusteloos vallen. Sommige aanvallen zijn echter veel minder dramatisch, met kleine repetitieve bewegingen, gevoelens van intense emotie, hallucinaties of milde schokken. De symptomen van een beroerte zijn gevoelloosheid of zwakte aan de ene kant van het lichaam, problemen met het gezichtsvermogen, verwarring, problemen met spreken of verstaan van spraak, duizeligheid en ernstige hoofdpijn. Aanvallen kunnen op elke leeftijd voorkomen, terwijl beroertes vaker voorkomen bij ouderen.

Oorzaken

De meeste aanvallen worden veroorzaakt door epilepsie, een abnormaal vuren van de hersenneuronen, hoewel sommige niet-epileptische aanvallen psychologisch van aard kunnen zijn of veroorzaakt door hoge koorts bij zuigelingen. Slagen zijn vaak het gevolg van een blokkade in de slagaders naar de hersenen, die kan worden veroorzaakt door vernauwde bloedvaten of een bloedstolsel dat in de slagader vastloopt. Slagen kunnen ook worden veroorzaakt door een burst-bloedvat in de hersenen.

Response

De meeste aanvallen veroorzaken daarna geen complicaties en het individu kan doorgaan met normale activiteiten zonder een arts te raadplegen. Lijnen zijn een medisch noodgeval en vereisen onmiddellijke medische hulp. Als een beroerte niet binnen drie uur wordt behandeld, is de kans op permanente schade veel groter.

Behandeling

Toevallen zijn vaak niet gevaarlijk op zichzelf, maar de onderliggende stoornis moet worden geëvalueerd en behandeld. Anti-epileptica kunnen worden gebruikt om epileptische aanvallen te beheersen, waarbij de dosering en het type worden bepaald door een arts die het specifieke type epilepsie kan beoordelen. Behandeling met beroertes is ook afhankelijk van het type beroerte. Voor een beroerte veroorzaakt door een bloedstolsel kunnen geneesmiddelen die weefsel plasminogeenactivatoren worden genoemd, worden toegediend om de stolsel te vernietigen.

Complicaties

Soms kan een aanval langer dan vijf minuten duren en zich ontwikkelen tot een aandoening die status epilepticus wordt genoemd waarin het individu niet kan stoppen met opnemen zonder medische hulp. Mensen met epileptische stoornissen kunnen ook meer kans hebben om plotseling te sterven met onbepaalde oorzaken. Lijnen kunnen levenslange complicaties veroorzaken, waaronder een verminderd vermogen om te lopen, praten, concentreren en dagelijkse activiteiten uitvoeren.

Verbindingen

Soms kan een beroerte de hersenen zodanig beschadigen dat het een aanval of het potentieel veroorzaakt ", 3, [[Iedereen die een beroerte heeft, moet worden gecontroleerd op tekenen van een herhaling of epileptische aanvallen. Mensen met een epileptische aandoening zullen niet eerder beroertes ontwikkelen dan iemand anders.

, , ] ]