Wat zijn de behandelingen voor Haemophilus Influenzae pneumonie?

Haemophilus influenza-bacteriën, aangeduid als H. griep, is een verkeerde benaming omdat het geen griep veroorzaakt. Het veroorzaakt echter bacteriële infecties zoals longontsteking. Volgens 'Principles and Practice of Medicine' is 10 tot 15 procent van alle door de gemeenschap verworven longontstekingsgevallen het gevolg van de H. griep-bacterie, de in de Gemeenschap verworven pneumonie is een longontsteking die buiten een ziekenhuisomgeving wordt verworven. grieppneumonie zijn koorts, productieve hoest en kortademigheid.De behandeling bestaat uit cefalosporinen van de derde generatie, fluoroquinolonen en bètalactam-pencillinen.

Derde generatie cefalosporinen

Meerdere generaties ontwikkeling hebben geleid tot momenteel gebruikte cefalosporinen Cephalosporines zonder brede bacteriële dekking waren cefalosporines van de eerste generatie Effecten op meerdere bacteriën namen toe in latere cefalosporines van de derde generatie Geneesmiddelen zoals ciprofloxacine, ceftriaxon en cefotaxime zijn effectief tegen H. griep Patiënten die penicillineallergisch zijn, moeten het gebruik van cefalosporines bespreken met hun arts voordat ze de medicijnen nemen, omdat er kruisgevoeligheid kan zijn Diarree, maagklachten en misselijkheid ea zijn bijwerkingen van de cefalosporinen.

Fluoroquinolonen

Geneesmiddelenresistentie is een altijd aanwezig probleem bij de behandeling van bacteriële infecties. De fluoroquinolonen zijn ontwikkeld om infecties te behandelen die resistent zijn tegen cefalosporines. Volgens de drugendatabase Drugs.com zijn zowel ciprofloxacine als levofloxacine effectief tegen H. griep-pneumonie. Levofloxacine, bekend onder de handelsnaam Levaquin, is een eenmaal daagse medicatie die door patiënten mondeling wordt gebruikt voor de behandeling van H. griep-pneumonie. Patiënten kunnen ciprofloxacine of Cipro elke 12 uur gebruiken en het is ook een medicijn voor oraal gebruik. Patiënten die fluorochinolonen gebruiken, lopen het risico peesontsteking of peesruptuur te ontwikkelen als bijwerking. Degenen met een verhoogd risico op deze bijwerking zijn onder meer transplantatiepatiënten, mensen die steroïde medicijnen gebruiken en patiënten ouder dan 60.

Beta-lactamaseremmers

H. griep is gemuteerd als reactie op antibiotica. Sommige H. griep-bacteriën zenden een enzym uit dat beta-lactamase wordt genoemd, wat penicilline niet effectief maakt. Sommige penicillines hebben een toegevoegde bèta-lactamaseremmer om de gemuteerde bacteriën te behandelen. Ampicilline en sulbactam, bekend als Unasyn; ticarcilline en clavulanaat, verkocht als Timentin; en piperacilline en tazobactam, of Zosyn, zijn allemaal penicillines met bèta-lactamaseremmers. Artsen beheren deze medicijnen door middel van intraveneuze injectie. Bijwerkingen kunnen zijn diarree, hoofdpijn, maagklachten en braken. Patiënten die allergisch zijn voor penicilline, mogen deze medicatie niet gebruiken.