Lijst met pijnstillers door Strength

Pijnpatiënten hebben verlichting nodig en moeten worden behandeld met de juiste sterkte en het soort medicatie voor hun aandoening. Hoewel de meeste pijn met succes kan worden behandeld, lijden veel patiënten nog steeds nodeloos, volgens het boek 'Palliative Care Consultant', door Phyllis Grauer en collega's. Pijn wordt gewoonlijk gemeten door de patiënt te vragen om de intensiteit te beoordelen op een schaal van nul tot 10, waarbij nul betekent dat er geen pijn is, één tot drie wijst op milde pijn, vier tot zes die wijzen op matige pijn en zeven tot 10 op ernstige pijn. Medicijnen voor lichte pijn

Acetaminophen is een van de pijnstillers met de laagste sterkte en wordt gebruikt voor de behandeling van milde pijn die niet wordt veroorzaakt door een ontsteking. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, of NSAID's, behandelen lichte pijn, maar ze zijn ook zeer effectief voor de verlichting van botpijn en pijn veroorzaakt door ontstekingen, volgens de richtlijnen voor pijnbeheer van de Wereldgezondheidsorganisatie. Ibuprofen, naproxen en aspirine zijn veel voorkomende NSAID's. Ketorolac is een NSAID die via een injectie kan worden toegediend.

Medicijnen voor matige pijn

Matige pijn wordt meestal behandeld met een combinatie van medicijnen die worden gebruikt voor lichte pijn met een lage dosis opiods. Opioïden, of narcotica, vanwege hun eigenschappen om hun gewoonte te vormen, worden vaak onderbenut, wat resulteert in onnodig lijden, zegt Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek, Professional Edition. Gebruikelijke combinaties van geneesmiddelen voor matige pijn omvatten acetaminofen met opioïden, zoals oxycodon of hydrocodon. Imbudone is een medicijn dat ibuprofen combineert met hydrocodon. Codeïne en propoxyfeen zijn zwakkere opioïden die inferieure pijnverlichting verschaffen, volgens het artikel "Orale analgetica voor acute niet-specifieke pijn" door Carolyn J. Sachs, M.D., M.P.H., in de uitgave van 1 maart 2005 van het tijdschrift American Family Physician. Tramadol, een narcotische pijnstiller, is ook erg zwak en biedt minder effectieve matige pijnverlichting.

Medicijnen voor ernstige pijn

De Wereldgezondheidsorganisatie beveelt opioïde pijnstillers aan voor ernstige pijn. Opioïden zijn verkrijgbaar in tablet-, capsule-, pleister-, injectie- en vloeibare vorm. Geconcentreerde vloeistoffen, die onder de tong kunnen worden toegediend aan mensen die geen pillen kunnen doorslikken, worden door het slijmvlies van de mond opgenomen. Morfine, oxycodon, fentanyl, hydromorfon en oxymorfon zijn veel gebruikte opioïden. Onmiddellijke en langwerkende of tijdreleaseformules zijn ook beschikbaar. Ernstige pijn wordt vaak behandeld met behulp van een langwerkende opioïde om dag en nacht verlichting te bieden, aangevuld met een opioïde met directe afgifte als er nog steeds pijn optreedt. Hoewel opioïden lichamelijke afhankelijkheid kunnen veroorzaken en ontwenningsverschijnselen veroorzaken, moet dit niet worden verward met verslaving. Verslaving wordt gekenmerkt door hunkering, dwangmatig gebruik en verlies van controle, en is zeer zeldzaam, legt Merck uit.

Adjuvante medicijnen

Adjuvante medicijnen zijn geneesmiddelen die worden gebruikt samen met pijnstillers, of in hun eentje, die zorgen voor meer pijnverlichting. Nerve of neuropathische pijn wordt gewoonlijk behandeld met adjuvante medicatie zoals anticonvusants, antidepressiva, corticosteroïden en actuele capsaïcine, het actieve ingrediënt in hete peper, volgens Merck. Veel voorkomende adjuvantia voor viscerale pijn of pijn in de organen zijn krampstillers, anticholinergica en corticosteroïden. Alvleesklierpijn in de pancreas wordt behandeld met alvleesklierenzymen die worden ingenomen tijdens de maaltijd.