Gebruik van PCR in forensische

Polymerase chain reaction ( PCR ) , uitgevonden in de vroege jaren 1980 , is een proces dat de hoeveelheid DNA aanwezig in een monster toe een voldoende grote steekproef creëren . Het laat sporen van DNA gevonden op een plaats delict te worden vergroot tot houdbaar gegevens om verdachten te vervolgen of te identificeren slachtoffers . Amplificatie

PCR amplificeert de DNA nucleotide bindingen op een DNA -sequentie , die nuttig is bij forensische DNA omdat iedereen verschillend en het PCR proces helpt om de unieke DNA " fingerprint " slachtoffers en verdachten te bepalen . Deze genetische sequenties zijn variabel aantal tandem herhalingen ( VNTR ) genoemd .
Betrouwbaarheid

meer unieke nucleotidesequenties die kunnen worden vastgesteld en versterkt , hoe groter het betrouwbaarheidsniveau van het identificeren van een verdachte of slachtoffer wordt . Bijvoorbeeld , het gebruik van 5-10 VNTRs betekent dat het betrouwbaarheidsniveau is een op de 10 miljard .
DNA Bronnen

PCR
is nuttig voor forensisch onderzoek , omdat DNA is aanwezig in de meeste menselijke biologische materie . PCR kan gebruiken DNA gevonden van speeksel , bloed , haren , andere lichaamsvloeistoffen , en zelfs dode huidcellen die vaak verzamelen onder vingernagels . De PCR-proces betekent dat hoewel er weinig DNA op deze bronnen kunnen zijn , VNTR sites kunnen worden versterkt tot unieke handtekening DNA van een persoon te identificeren .