Tests om Diagnose ADD & ADHD

Attention Deficit Disorder (ADD) en Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) worden beide gediagnosticeerd met dezelfde soort testen. Beoordeling wordt gedaan door lichamelijk onderzoek, het observeren van gedrag, het uitsluiten van andere mogelijke omstandigheden en een aantal psychologische testen. De test is vergelijkbaar, maar niet identiek voor kinderen en volwassenen. Een sluitende diagnose voor ADD of ADHD kan een behoorlijke hoeveelheid tijd en geduld. Fysische testen

volledig medisch onderzoek moet de beginfase van vermoedelijke diagnose ADD of ADHD worden voltooid. Dit is nodig om uit te sluiten andere mogelijke lichamelijke of chronische ziekten of biologische oorzaken die het gedrag kunnen beïnvloeden, volgens de American Academy of Pediatrics (AAP). Er zijn veel fysieke omstandigheden die kunnen invloed hebben op hoe je je gedraagt, waaronder diabetes en hormonale problemen.
Psychologische testen

andere belangrijke overweging voor de diagnose ADD en ADHD is de DSM- IV (de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), die wordt gebruikt als een gestandaardiseerd diagnostisch hulpmiddel voor veel psychiatrische stoornissen. Deze bron is ontworpen door de American Psychiatric Association en wordt gebruikt door de meeste geestelijke gezondheidszorg professionals bij het overwegen van aandachtsstoornissen. De DSM-IV geeft aan hoe ADD en ADHD worden tentoongesteld, hoe en wanneer de symptomen verschijnen en het verminderen en factoren die de diagnose bemoeilijken. Het testen omvat meestal IQ (Intelligent Quotient) en emotionele aanpassing testen.
Behavior Assessment

Volgens richtlijnen van de AAP op concentratiestoornis evaluatie, moet gedrag geëvalueerd in meer dan een stippellijn met meer dan een persoon. Dit zal gewoonlijk onder meer uitgebreide interviews met de persoon die verdacht wordt van het hebben van ADD of ADHD, familieleden en, als de patiënt is een kind, haar leraren en eventueel ander schoolpersoneel. Dit wordt gedaan om een ​​volledig beeld van het gedrag van de patiënt op te bouwen en te evalueren hoe zij handelt en reageert in verschillende situaties.
Testen wordt gedaan door meer dan een Health Care Professional

Primary-care artsen werken niet alleen in het testen en behandelen van patiënten met ADD en ADHD. Continue communicatie en vergelijking met ouders, leerkrachten, ander schoolpersoneel professionals en andere medische professionals zijn noodzakelijk voor het evalueren en vervolgens toezien op de voortgang en effectiviteit van de behandeling.
Overwegingen

DSM-IV richtlijnen voor het testen waarschuwt artsen om bepaalde situaties die een diagnose van ADHD kunnen beïnvloeden overwegen. Bijvoorbeeld, jongere kinderen, meestal onder de leeftijd van 5, zal een variatie in gedrag dat is normaal voor peuters. De richtlijn stelt ook voor dat volwassenen niet mag worden gediagnosticeerd met ADHD strikt op hun eigen herinnering aan hun gedrag als kinderen. Hun persoonlijke retrospectieve en geheugen kunnen niet worden beschouwd als volledig betrouwbaar. Volwassenen moeten worden geëvalueerd met behulp van vergelijkbare criteria als voor kinderen, met inbegrip van fysieke en psychologische testen.