Wat is een Psychiatrisch Neuroloog?

Neuropsychiatrie combineert de nauw verwante specialiteiten van neurologie en psychiatrie. Het is een gebied van de medische praktijk geboren uit de erkenning dat psychische aandoeningen en neurologische aandoeningen gaan vaak hand in hand, vereisen uitgebreide behandeling die de fysieke en psychologische componenten van een ziekte behandelt. Psychiatrische neurologen, of neuropsychiaters, zoals ze vaker genoemd, de praktijk is dit subspecialisatie van de psychiatrie met een focus op de hersenen-gedrags-verbinding. Geschiedenis van neuropsychiatrie

Voor de jaren 1950, psychiatrie ingeroepen psychoanalyse als de belangrijkste vorm van behandeling. Maar als antidepressiva en andere medicijnen werden een halve eeuw geleden geïntroduceerd als levensvatbare behandeling opties, duidelijk geworden dat psychische aandoeningen een fysiologische component zou kunnen hebben ook. Naarmate er meer werd geleerd over de etiologie van psychiatrische stoornissen, de noodzaak van een nieuw ras van arts werd duidelijk. Vandaar dat de psychiatrische subspecialisatie van neuropsychiatrie werd opgericht.
Soorten neuropsychiaters

Klinische neuropsychiaters
zijn opgeleid, gediplomeerde artsen die een doctoraat hebben behaald in de psychologie. Ze hebben ook afgerond alle noodzakelijke opleiding op het gebied van de neurologie. Net als andere artsen, zij meestal werken in ziekenhuizen of de particuliere praktijk.

Sommige neuropsychiaters werken op het gebied van experimentele neuropsychologie als onderzoekers, het bestuderen van de relatie tussen de geest en de hersenen. Deze neuropsychiaters meestal niet geneeskunde uit te oefenen.

Cognitieve neuropsychiaters
bestuderen normale lichaam en geest functies om te begrijpen en identificeren van bijzondere waardeverminderingen. Dit veld is slechts ongeveer 20 jaar oud, maar heeft al nuttig door licht te werpen op een aantal voorheen onverklaarbare aandoeningen geweest.
Argument voor de Need for Neuropsychiatrisch Specialty

De meeste wetenschappers beweren dat geestelijke ziekte is als elke andere vorm van ziekte, het manifesteren van interne en externe factoren - of allebei. Zij verwerpen het idee dat aandoeningen van de hersenen en geest zijn voornamelijk te scheiden. Met andere woorden, kan psychische ziekte biologische aandoening en praktijk moeten proberen om de symptomen te verlichten door een combinatie van medicijnen en andere medische interventies en psychotherapie. Deze aanpak onderstreept de noodzaak voor een specialist die een mengsel van psychiatrische en neurologische behandeling kan bieden. In toenemende mate wordt het onderzoek versterken dit argument door aan te tonen een organische etiologie voor vele psychische stoornissen.
Argumenten tegen de Need for Neuropsychiatrisch Specialty

De meest voorkomende argument wordt gevoerd over de medische voorzijde handhaaft een traditionele school van denken die zegt dat ziekten van de geest en de hersenen moeten afzonderlijk worden beschouwd. Terwijl de psychologie en neurologie betrekken hetzelfde lichaam systeem, sommige wetenschappers beweren dat de geest en de hersenen zijn te verschillend om samen worden aangepakt. Anderen gaan zelfs zo ver om te zeggen dat het onmogelijk is om effectief te oefenen zowel psychiatrie en neurologie, dat de aard van elk is te verschillend om te integreren in een enkel specialisme.

Ander argument tegen de praktijk gaat de beperkingen van de huidige onderzoek. Wetenschappers hebben nog steeds niet in staat om volledig "kaart" mentale syndromen in de hersenen of genoom geweest. Dit leidt sommige critici op te laden, dat psychische stoornissen mag nog niet worden gekoppeld aan de meer volledig begrepen ziekten van neurologie. De complexiteit van psychische stoornissen en de fijne kneepjes van de hersenen organische stoffen worden aangehaald door veel onderzoekers als een belangrijke hindernis in het toewijzingsproces. Nog, wetenschappers zijn hoopvol dat doorbraken uiteindelijk kan worden gemaakt.
Toekomst van Neuropsychologen

Ondanks de huidige controverses, neuropsychiaters zijn waarschijnlijk niet op korte termijn verdwijnen. Hun expertise biedt hen veel kansen voor het uitvoeren van belangrijke onderzoek naast het verstrekken van behandeling voor patiënten met neuropsychologische problemen.

Het gebied van forensisch onderzoek biedt ook interessante mogelijkheden voor de neuropsychiater. Ze worden vaak gerekruteerd als getuige-deskundige, aan beoordeling door de patiënt en behandelingen te bieden, en om te werken met daders. Ze zijn vaak nodig, maar ook, om te helpen directe klinische proeven voor farmaceutische bedrijven die de ontwikkeling medicijnen aan psycho-neurologische aandoeningen te behandelen.