Deformities in de Fetus

Na de achtste week van de zwangerschap wordt uw ontwikkelende baby op de juiste manier een foetus genoemd. Tegen die tijd hebben zich alle belangrijke organen en structuren gevormd. Volgens "Je zwangerschap week na week", wordt slechts 3 procent van alle baby's geboren met ernstige geboorteafwijkingen en de meeste daarvan zijn ontwikkeld in de eerste 13 weken van de zwangerschap.

Oorzaken

Foetale misvormingen kunnen optreden vanaf genetische afwijkingen. Soms heeft een foetus een extra chromosoom, een situatie die trisomie wordt genoemd. Geneesmiddelen op recept, zoals de bloedverdunner coumadin of valium, kunnen structurele defecten of miskramen veroorzaken. Blootstelling aan lijm of oplosmiddelen kan het gezicht vervormen en de groei van het hoofd belemmeren. De foetus van een zwangere vrouw die cocaïne gebruikt, kan misvormingen vertonen in de geslachtsdelen en urinewegen, ledematen, gezicht, hart en darmen. Foetaal alcoholsyndroom veroorzaakt onder andere hartafwijkingen en afwijkingen in de ledematen en het gezicht. Roken en zelfs blootstelling aan tweedehands rook tijdens de zwangerschap kan neurale buisdefecten zoals spina bifida veroorzaken. De meeste foetale misvormingen treden echter op zonder duidelijke oorzaak.

Typen

Volgens 'Uw zwangerschap week na week' zijn hartafwijkingen de meest voorkomende structurele gebreken, die bij 125 pasgeborenen één effect hebben. Polydactyly en sydactyly zijn kleine defecten van extra vingers of tenen en respectievelijk gesmolten vingers of tenen. Gespleten lip en gespleten verhemelte treden op wanneer de zijkanten van het mondmonding niet samensmelten tijdens de ontwikkeling Het neurale buisdefect spina bifida treedt op wanneer het ruggenmerg uitsteekt van de benige ruggengraat, mogelijk verlamming veroorzaken Sommige foetussen met een extra kopie van chromosoom 21 (Down's syndroom), 18 (Edward's syndroom) en 13 (Patau-syndroom) overleven tot de geboorte, maar hebben een breed scala aan fysieke misvormingen. Detectie

Proeven met maternaal bloed kunnen een risico op het syndroom van Down, spina bifida, defecten in de buikwand van de foetus en anencefalie identificeren - afwezigheid van de schedel, meestal enkele dagen na de geboorte.

Ultrageluid bij 10 t o 13 weken zwangerschap om de nekplooimeting te meten - abnormale vochtophoping achter de nek van de baby en het neusbot - kan Down's sydroom voorspellen in 95 procent van de gevallen, volgens "Je zwangerschap week na week". Als een arts afwijkingen vermoedt van de handen of voeten, ruggengraat of gezicht kan ze aanbevelen driedimensionale echografie.

Invasieve testen van foetale cellen genaamd vruchtwaterpunctie en chorionische villus sampling (CVS) identificeren genetische afwijkingen.

Uitkomsten

Ernstige foetale misvormingen veroorzaken meestal een vroege miskraam. Ongeveer 20 procent van alle zwangerschappen eindigt in een miskraam, vaak voordat een vrouw zich realiseert dat ze zwanger was, zegt 'Zwangerschap voor Dummies'. De helft van alle miskramen treedt op vanwege een chromosomaal defect. Bij 20 procent van miskramen heeft het embryo of de foetus een structureel defect dat artsen niet kunnen detecteren met echografie. Andere uitkomsten zijn afhankelijk van de exacte aard van de defecten en kunnen vaak niet nauwkeurig voor de geboorte worden voorspeld.

Risico op recidief

Het risico dat u nog een zwangerschap krijgt als gevolg van dezelfde foetale misvorming, hangt af van de oorzaak van de de eerste, zegt 'Zwangerschap voor Dummies'. Als de dokter de oorzaak van een foetale misvorming niet kan vinden, is het risico op een recidief laag. Als de oorzaak een genetische oorzaak heeft, kan een genetisch adviseur het risico van een recidief bepalen.