Vadersrechten in tienerzwangerschappen

In de Verenigde Staten worden volgens het Guttmacher Instituut jaarlijks ongeveer 750.000 vrouwen onder de 20 jaar zwanger, wat betekent dat ongeveer 750.000 mannen ook betrokken zijn bij tienerzwangerschappen. Wetten met betrekking tot de rechten van vaders verschillen per staat, maar alle staten erkennen ze tot op zekere hoogte.

Zwangerschap

U.S. wet definieert de beslissing om een ​​zwangerschap te beëindigen als die van de zwangere. In de meeste staten moeten zwangere tieners onder de 18 jaar toestemming van hun ouders krijgen voor een abortus of hun ouders hierover informeren. Mannen die betrokken zijn bij tiener- of andere zwangerschappen, hebben echter geen wettelijke erkenning voor de vraag of deze zwangerschappen doorgaan of eindigen. Toch zijn de zwangerschapsbeslissingen van veel vrouwen feitelijk afhankelijk van het feit of ze al dan niet geloven dat hun mannelijke partners de zwangerschap willen ondergaan.

Vaststelling van het vaderschap

Vaststelling van het vaderschap - wettelijke erkenning als de vader van het kind - bevestigt de vader unieke, belangrijke rol in het leven van het kind en helpt hem zijn ouderlijke rechten en verantwoordelijkheden uit te oefenen. Het geeft het kind een completere medische geschiedenis en biedt soms toegang tot financiële voordelen zoals sociale zekerheid. Vaderschap wordt meestal vastgesteld na de geboorte, via een DNA-test of een juridisch document genaamd de Erkenning van het vaderschap. Een vader die getrouwd is met of recentelijk gescheiden is van de moeder van het kind, hoeft misschien geen vaderschap vast te stellen, meldt de American Pregnancy Association.

Ouderschap

Na de meeste tienergeboorten, de moeder en minder vaak beide ouders of alleen de vader heft het kind op. Vaders die getrouwd zijn met de moeders van hun kinderen, kunnen vaak gemakkelijker hun ouderlijke rechten uitoefenen dan ongehuwde vaders. Een ongehuwde vader, vooral iemand zonder voogdijschap, heeft waarschijnlijk rechten en verantwoordelijkheden met betrekking tot voogdij, bezoek en kinderbijslag. Een ongehuwde vader zal echter juridische stappen moeten ondernemen om deze rechten te verkrijgen en verantwoordelijkheden uit te voeren.

Adoptie

De adoptie van een kind van een tienermoeder levert enige zorgen op voor geboortevaders, vooral ongehuwden. De meeste staten zijn van plan om de instemming van zowel de ouders als de adoptie van de geboorteouder te verkrijgen, of stellen de vader van de geboorte in staat om het kind ouder te maken als hij dat wil. De mate waarin staten proberen om vaders te identificeren en hen te informeren over en hen op te nemen in een adoptieprocedure varieert van staat tot staat. De meeste staten bieden wel registers aan voor 'vermeende vaders', of mannen die denken dat ze buiten het huwelijk kinderen hebben verwekt en op de hoogte willen worden gesteld van een adoptieprocedure. Deze registers worden weinig bekendgemaakt en communiceren niet over de staatsgrenzen heen. Een ongehuwde biologische vader kan zijn ouderlijke rechten het beste beschermen door open communicatie te houden met de moeder van de baby en haar steun te bieden, te beginnen wanneer hij ontdekt dat ze zwanger is, volgens de website van het Adoptie-instituut.

Voogdijschap

Voogdijschap komt voor wanneer een rechtbank een volwassen verzorger - vaak een verwant als een grootouder - het recht verleent om belangrijke levensbeslissingen te nemen voor een kind. Voogdijschap verschilt van adoptie omdat het niet voor een heel leven is, en de moeder en vader van het kind behouden hun ouderlijke rechten. Veel tienervaders en moeders voelen zich momenteel niet in staat om op de juiste manier voor hun kinderen te zorgen, maar hopen en plannen het in de toekomst wel. Voor veel gezinnen kan voogdijschap nuttig zijn voor alle partijen die betrokken zijn bij een tienerzwangerschap.