Speech-impedanties bij kinderen

De leraar van uw kind is misschien de eerste persoon die herkent dat uw kind spraakgebrek heeft. Het is gebruikelijk dat kinderen stotteren en 'babypraat' gebruiken tijdens hun vormingsjaren terwijl ze leren spreken. Als dit gedrag blijft bestaan op de lagere school, praat dan met uw gezondheidswerker over de hoorzittingstests en overleg met een logopedist.

Types

De American Speech-Language-Hearing Association somt drie soorten spraakbeperkingen op in kinderen. Articulatie-stoornissen zorgen ervoor dat kinderen moeite hebben om geluiden uit te spreken tot het punt dat ze niet begrepen worden. Een vloeiendheidsstoornis, bijvoorbeeld stotteren, remt de normale spraakstroom en resulteert in abnormale stilstanden, herhalingen en het verlengen van geluiden volgens de informatie die door de KidsHealth-website wordt verstrekt. Het verklaart resonantiestoornissen, het derde type, ervoor zorgen dat kinderen onwillekeurig de toonhoogte of het volume van hun stem veranderen, wat hen in feite pijn en ongemak kan veroorzaken.

Oorzaken

Kinderen hebben spraakbeperkingen om een aantal redenen , waaronder aangeboren gezondheidsproblemen, zoals slecht horen en een gespleten gehemelte. Andere oorzaken zijn geboorteafwijkingen die de spieren en botten van het gezicht beïnvloeden, evenals het spijsverteringsstelsel, volgens informatie van de website myStudentHealthZone. Genetica kan spraakproblemen veroorzaken, zoals stotteren, die in families lijkt te werken.

Remediation Strategies

Met speciale strategieën geïmplementeerd door een logopedist, werkt uw kind aan het overwinnen en verbeteren van spraakbeperkingen. Ze kan je zoon betrekken bij taalinterventie-activiteiten, waarbij ze een gesprek gebruikt om de juiste uitspraak te modelleren. Bij articulatietherapie toont de SLT hem fysiek hoe hij geluiden moet maken door de tong op bepaalde plaatsen in de mond te plaatsen en de juiste vormen met zijn lippen te vormen. Oefeningen en massage kunnen ook een deel zijn van de herstelstrategie.

Stotteren

Hoewel ongeveer 5 procent van de kinderen van 2 tot 5 jaar een korte tijd stotteren, volgens onderzoekers van de afdeling Spraak- Taalpathologie en audiologie aan de Steinhardt School of Culture aan de New York University, minder dan 1 procent ontwikkelt stotteren als een spraakgebrek dat blijft bestaan in de volwassenheid. Stutterers aarzelen, herhalen woorden en creëren langdurige geluiden in woorden.

Lisping

Als kinderen een lispeltje hebben, volgens informatie van Speech-Language-Therapy.com, steken ze hun tong uit tussen de voortanden terwijl produceren van "s" en "z" geluiden. Deze spraakstoornis reageert met succes op behandeling bij gemotiveerde kinderen, maar de oorzaak is onbekend. In theorie heeft het kind moeite met het produceren van een bepaald geluid en leert het dus hoe het op de verkeerde manier wordt uitgesproken. Nu is de verkeerde uitspraak een gewoonte geworden die resulteert in het lisp.

, , ] ]