Functies van de blaas

De blaas, een holle zak achter het schaambeen, is een integraal orgaan van het urinestelsel. De belangrijkste functies van de blaas zijn het opslaan van urine die door de nieren wordt geproduceerd en deze uit het lichaam afscheidt. Om deze functies te vervullen, bestaat de blaaswand uit drie lagen gladde spieren die gezamenlijk de detrusor-spier vormen, bekleed met een rekbaar slijmvlies en verbonden met het centrale zenuwstelsel door drie sets zenuwen. De zenuwen en spieren werken samen in perfecte coördinatie om de opslag van urine te beheersen, de hersenen te signaleren en urine te laten leeglopen.

Opslag

Urine wordt geproduceerd in de nieren en wordt continu via de twee ureters in de blaas afgevoerd, één aan elke kant. De urineleiders, die 8- tot 10-inch lange buizen zijn, zijn bekleed met spieren die samentrekken en ontspannen om de urine van de nier naar de blaas te verplaatsen.

De blaas heeft een derde buis, de urethra , waardoor de urine uit het lichaam wordt uitgescheiden. Deze buis wordt gecontroleerd door de interne urethrale sluitspier, een circulaire spier die zich bevindt tussen de hals van de blaas en de urethra. Deze sluitspier is erg belangrijk omdat zonder de blaas de urine niet zou kunnen worden opgeslagen; in plaats daarvan zou urine gewoon continu door de blaas en uit het lichaam gaan.

De blaaswand kan zich uitrekken, waardoor het een perfecte opslagruimte is. Als urine de blaas binnenkomt, wordt de blaas groter om meer volume toe te staan. Als het vol raakt, signaleren strekreceptoren in de blaaswand de hersenen.

Signalering

De zenuwen in de blaas zijn perifere zenuwen, wat betekent dat ze vertakken uit het ruggenmerg dat aansluit op de hersenen. Wanneer de blaas vol is, sturen de zenuwen een signaal door de zenuwen, omhoog in het ruggenmerg en naar de hersenen. De hersenen sturen dan een signaal terug naar de blaas dat de interne urethrale sfincter instrueert zich te ontspannen en de detrusorspier te samentrekken.

Voiding

Wanneer de detrusorspier van de blaas samentrekt, wordt de druk in de blaas kleiner hoger dan de druk in de urethra, waardoor urine uit de ontspannen interne urethrale sfincter kan stromen. Al deze signalen moeten nauwkeurig worden gecoördineerd zodat de urine volledig uit de blaas komt. Hoewel het brein automatisch de urinelozing reguleert, hebben mensen de mogelijkheid om het ledigen te vertragen, waardoor ze tijd hebben om een ​​toilet te bereiken.