Kunnen parasitaire wormen door menselijk speeksel worden overgedragen?

Parasieten zijn een veel voorkomende aandoening die mensen en dieren treft. In ontwikkelingslanden waar sanitaire voorzieningen slecht zijn en ondervoeding gebruikelijk is, kunnen menselijke parasieten een ernstig gezondheidsrisico vormen, vooral voor kinderen, ouderen en mensen met immunosuppressie, zoals AIDS-patiënten. Intestinale parasieten komen ook veel voor in de ontwikkelde wereld en kunnen gemakkelijk op verschillende manieren worden overgedragen. Menselijk speeksel is echter geen gewoon vervoermiddel.

Menselijke parasieten

Worminfecties komen veel voor bij mensen en worden vaak ook bij kinderen gezien. Volgens Skye Weintraub in zijn boek "The Parasite Menace", zijn worminfecties bij kinderen gemakkelijker te identificeren, omdat de lage zuurgraad van hun magen een compatibele plaats biedt voor de wezens om te zijn en zelfs kan worden verdreven door braaksel. Bij volwassenen doodt zoutzuur in de maag de meeste parasieten en hun eieren, maar enkele kunnen overgaan in de dunne darm en uitgroeien tot volwassen eierleggende wormen.

Overdracht van feces

Wormeieren zijn bewusteloos Veel wormen (zoals rondwormen) leggen eieren in de darm, die vervolgens in de ontlasting worden doorgelaten. Lintwormsegmenten bevatten veel eieren en hele segmenten worden ook in de ontlasting uit het lichaam van de gastheer gepasseerd. Pinworms kronkelen zich 's nachts uit het lichaam en leggen eieren rond de anus. Parasiet-eieren infecteren een nieuwe gastheer wanneer ze het lichaam via de mond binnendringen, hetzij door besmet voedsel, water of directe transmissie door slechte hygiëne (dwz niet handen wassen na gebruik van het toilet).

De speekselklieren

Parasieteieren komen niet via het lichaam omhoog via de mond of de speekselklieren, omdat de laatste geen deel uitmaken van het maag-darmkanaal en geen darmparasieten ontvangen. De enige manier waarop parasieteneieren door speeksel kunnen worden overgebracht, is als de eieren in de mond komen en onmiddellijk naar een tweede gastheer worden overgebracht; bijvoorbeeld een hond die zijn anus likt en dan onmiddellijk de mond van de eigenaar likte. Hoewel het niet onmogelijk is, is het niet waarschijnlijk dat mensen op deze manier parasieten zouden overbrengen.

Antistoffen in speeksel

Een arts kan lichamelijke secreties, waaronder speeksel, testen op de aanwezigheid van parasieten in het lichaam. Het is mogelijk om speeksel te testen op antistoffen die het gevolg zijn van een darmparasietinfestatie, en studies uitgevoerd in St. Lucia en Tanzania hebben aangetoond dat dit een effectieve strategie kan zijn om worminfecties bij kinderen te volgen. Er worden echter parasieteneieren aangetroffen in fecale monsters en niet in speeksel. Parasitaire antilichamen in speeksel zijn geen bronnen van infectie.

tussengastheren

Sommige gastheren van parasieten, waaronder de tseetseevlieg en andere bloedzuigende parasieten zoals teken, kunnen secundaire parasietinfecties overbrengen wanneer hun speeksel zich vermengt met een bloed van de gastheer wanneer hij wordt gebeten, hoewel dit eerder bloed- en weefselparasieten dan darmparasieten zouden zijn. Vlooien kunnen een tussengastheer zijn voor lintwormen, maar nogmaals, deze infecteren alleen een nieuwe gastheer wanneer de vlo wordt ingenomen, bijvoorbeeld door een kat die zichzelf verzorgt met zijn tong. Intestinale parasieten worden niet overgedragen via speeksel