Wat is een gedeeltelijk rebreathermasker?

Rebreathers heeft een revolutie teweeggebracht in de wereld van zowel duiken als militair duiken. Deze eenheden zijn compact en licht zodat de duiker niet wordt verzwaard. Ze zijn ook veel minder duur om te bedienen. Ze recyclen afgewerkte lucht terug in het systeem zodat ze minder gas verbruiken. Ze zijn heel anders in gebruik dan een normale duikset, dus je moet eerst trainen voordat je er een probeert te gebruiken.

Functie

De gedeeltelijke rebreather is een ademhalingsset die uitgeademde lucht recycleert en mengt met Dit vermindert de hoeveelheid ademgas die nodig is. Het is lichter en veel compacter dan de standaard duikuitrusting. De uitgeademde lucht wordt gefilterd door een koolstofdioxidescrubber die een absorberend natronkalk bevat. De gereinigde lucht komt dan terug in de rij en wordt gemengd met het ademgas.

Geschiedenis

De Italianen waren de eersten die de rebreathing-technologie voor duiken gebruikten. In de jaren dertig kwam het gebruik van rebreathers door speervissers onder de aandacht van de Italiaanse marine. De Italiaanse marine ontwikkelde het tot zijn nu beroemde kikvorsmannen. In de Tweede Wereldoorlog veroverden de Britten een paar Italiaanse kikvorsman en dit leidde tot de ontwikkeling van de Britse versie. In de jaren 1940 produceerde de Amerikaanse marine ze. Tegen de jaren vijftig maakten duikers over de hele wereld gebruik van rebreathers.

Voordelen

Het grote voordeel van een rebreather is het vermogen om veel minder gas te gebruiken dan standaardsystemen. Omdat de eenheid opnieuw uitgeademde zuurstof opneemt die verloren gaat met normale duikuitrusting, hoeft de duiker slechts een fractie van de hoeveelheid gas aan boord te dragen. Behalve bij opstijgen produceert de rebreather geen luchtbellen. Hierdoor kan de duiker sluipend zijn.

Nadelen

Er zijn verschillende nadelen bij duiken met een rebreather. De meest voorkomende is een plotselinge black-out veroorzaakt door een te lage zuurstofdruk in de lus. Tijdens het stijgen is er een daling van de omgevingsdruk die het gesloten-lussysteem van de rebreather kan vastklemmen. Soms is de zuurstofmix te hoog in het masker, wat aanvallen veroorzaakt door zuurstofvergiftiging. Als de kooldioxide te hoog wordt, kan dit desoriëntatie, paniek en hoofdpijn veroorzaken. Deze niveaus kunnen meestal worden gecontroleerd door de duiker.

Potentieel

In de jaren zestig werd een cryogene rebreather gebouwd door Sub-Marine Systems Corp. Het gebruikte vloeibare zuurstof en geen absorberende canister. De koolstofdioxide was eenvoudigweg ingevroren in een sneeuwbox. Het had een duur van 6 uur en een duikdiepte van 200 meter. Er zijn verschillende modellen van dit type rebreather in productie, maar de noodzaak om de vloeibare zuurstof te isoleren van de warmte van het omringende water maakt het moeilijk om praktisch in gebruik te worden bij het duiken. Als alle knikken zijn uitgewerkt, kan dit de duikwereld radicaal veranderen. Sets kunnen zo klein zijn als een fles van 2 liter en minder dan 3 kilo wegen.

, , ] ]