Over het Tailbone

Het staartbeen of stuitbeen, is het laagste deel van de wervelkolom bij mensen en apen, en wordt beschouwd als de overblijfsels van een staart. De naam stuitbeen is Grieks voor 'koekoek', en verwijst naar de curve van het stuitje lijkt op de vorm van de bek van de koekoek vogel. Terwijl zelden beschouwd als deel van de wervelkolom, als je ooit bent gevallen en landde op je achterkant kunt meevoelen met iemand die een stuitje letsel heeft. Betekenis

Behandeling het stuitje
is belangrijk omdat verschillende grote spiergroepen, zijn ligamenten en pezen aan het stuitje bevestigd. Letsel of verwijdering van het stuitje kan invloed hebben op de mogelijkheid om te zitten, te lopen en poepen zonder spanning. Bijvoorbeeld, wanneer je kaarsrecht zitten, je bent je gewicht balanceren op je stuitje.
Functie

Ondersteunen van de bekkenbodem is misschien wel de belangrijkste functie van de spieren die hechten aan het stuitje. Andere spieren en ligamenten te sluiten op de gluteus maximus en laat de dij te breiden tijdens het lopen. Een aparte spier positioneert de anus en zorgt voor het behoud van fecale continentie. Samen met de onderrug topje van de heupbeenderen, het stuitje wordt de derde driehoek component van balans als je zit.
Eigenschappen

Gebogen eerste naar buiten, dan in is het belangrijkste kenmerk van het stuitje. Een gedeelte van de wervelkolom, wordt het staartbeen niet rond deel van de wervelkolom, maar dient als contactvlak voor de onderbuik spieren bovenbenen, pezen en ligamenten. De gewrichten van het stuitje zijn variabel en kunnen zowel gemeenschappelijke gewrichten of fibro kraakbeen.
Grootte

Het staartbeen bestaat uit drie tot vijf wervels, de meeste mensen hebben van vier . Omdat het een overblijvend deel kan worden verlengd of ingekort. De bovenste wervels zijn ongeveer dezelfde grootte als de rest van de wervelkolom en de onderste stuitje wervels afnemen in grootte, waarbij de laatste een loutere deel van het bot.
Misvattingen

Het hebben van een gebroken staartbeen is een verkeerde benaming, omdat de botten zelf zelden breken. Het slachtoffer van een val die deze aandoening beweert is meer kans te hebben gescheurd of gespannen de spieren, pezen en ligamenten die hechten aan de hun stuitje. Dat gezegd zijnde, is het toch een zeer pijnlijke aandoening, waardoor het bijna onmogelijk om te zitten en soms om te lopen. Vanwege het bredere bekken, vrouwen vaker dan mannen aan het stuitje beschadigen.