Effecten van een elektrolytbalans

Niveaus van elektrolyten waaronder natrium, kalium, calcium, magnesium, chloride, fosfaat en carbonaat kunnen te hoog of te laag worden. Veranderingen in elektrolyteniveaus kunnen te wijten zijn aan veranderingen in de hoeveelheid die in uw lichaam aanwezig is of door het volume van het water in uw lichaam. Onevenwichtigheden in natrium, kalium en calcium produceren meestal problemen.

Natrium

Het grootste deel van het natrium in uw lichaam bevindt zich in het bloed, waar het helpt de vochtbalans in stand te houden. De zenuw- en spierfunctie zijn ook afhankelijk van natrium. Lage natriumspiegels, als gevolg van een verminderde inname van natrium of overtollig lichaamswater, beïnvloeden het zenuwstelsel en de hersenvoortplantingsverschijnselen, waaronder lethargie en verwarring. Snelle vallen of extreem lage natriumspiegels kunnen spiertrekkingen, toevallen, coma en zelfs de dood veroorzaken. Hoog natriumgehalte, dat gewoonlijk het gevolg is van uitdroging of een afname van het lichaamsvocht, veroorzaakt symptomen die lijken op lage niveaus, waaronder verwarring, spiertrekkingen, epileptische aanvallen en de dood.

Kalium

Uitscheiding door de nieren behoudt nauwgezette controle van kalium niveaus in uw bloed. Een laag kalium, veroorzaakt door braken, diarree en diuretica, kan zwakte, spiertrekkingen en abnormale hartritmes veroorzaken. Een laag kalium veroorzaakt echter zelden significante problemen. Hoog kalium kan daarentegen veel meer significante effecten veroorzaken. Hoog kalium komt vaak voor als gevolg van nierfalen en kan ernstige en levensbedreigende hartritmestoornissen veroorzaken.

Calcium

Calcium speelt een vitale rol in uw botgroei en -omzet en in de normale hartfunctie. Calcium kan worden afgegeven uit of gedeponeerd in het bot om de hoeveelheid in uw bloed strak te reguleren. Lage calciumgehaltes veroorzaken zwakte, tintelingen in de voeten en handen en verwarring. Hoge calciumgehalten kunnen het gevolg zijn van endocriene stoornissen en verschillende kankers. Hoewel kleine verhogingen van calciumgehaltes goed kunnen worden verdragen, kunnen zeer hoge niveaus uitdroging veroorzaken als gevolg van een verhoogde waterfiltratie door de nieren. Bijkomende effecten zijn misselijkheid, obstipatie, buikpijn en obstipatie.

Andere elektrolyten

Niveaus van extra elektrolyten, zoals magnesium en fosfaat, kunnen verhoogd of verlaagd zijn door ziekte, verminderde of overmatige inname of veranderingen in de hoeveelheid water in uw lichaam zoals kan optreden bij nierfalen. Effecten van matige verstoringen van het elektrolytenevenwicht variëren, maar gemeenschappelijke effecten van extreme onevenwichtigheden in de meeste elektrolyten omvatten neurologische veranderingen en hartritmestoornissen.

, , ] ]