Kauwen op ijs voor een ijzertekort

De medische term die een verlangen beschrijft om te kauwen of ijs te eten is pagophagia. Hoewel het eten van ijs op zichzelf niet gevaarlijk is, is een verlangen naar ijs soms een symptoom van ijzertekort. Als u dit symptoom ondervindt, neemt u contact op met uw zorgverlener om uw bloedijzerwaarden te laten testen.

Pagophagia en Pica

Pica verwijst naar onbedwingbare trek naar ongebruikelijke en niet-voedingsstoffen. Kauwen op ijs, of pagophagia, is een soort pica. Andere soorten omvatten hunkeren naar klei, maïszetmeel en papier. Pica komt veel voor bij kinderen. Bij volwassenen kan dit duiden op een emotionele toestand, zoals stress of een obsessief-compulsieve stoornis. De behoefte aan ijs wordt geassocieerd met ijzertekort, hoewel de oorzaak van het verlangen onbekend is, volgens MayoClinic.com.

Behandeling

Kauwen op ijs geneest geen ijzertekort omdat ijs niet de mineralen. Om het ijzergehalte te verhogen, moet je de hoeveelheid ijzerrijk voedsel in je dieet verhogen of ijzersupplementen nemen. Uw behandeling zal afhangen van uw leeftijd, gezondheid en de oorzaak van uw ijzertekort. Werk samen met uw arts om ijzertekort te diagnosticeren en te behandelen. Afgezien van een tekort aan voedingsstoffen, kunnen lage ijzerniveaus worden veroorzaakt door verschillende onderliggende aandoeningen, waaronder chronische bloedingsaandoeningen.

Andere symptomen van ijzerarmoede

In het beginstadium kan ijzertekort geen zichtbare symptomen veroorzaken . Naarmate de ijzeropslag van uw lichaam verder opraakt, kunt u zwakte, vermoeidheid en moeilijkheden ondervinden bij het warm blijven. Je hebt misschien moeite met concentreren en kinderen vertonen een langzame cognitieve ontwikkeling. Een slechte immuunfunctie en gevoeligheid voor infecties komen ook vaak voor.

Groepen tegen risico's

Mensen uit bepaalde risicogroepen moeten routinematig worden gescreend op laag ijzer. Als u tot een risicogroep behoort, let dan vooral op tekenen van ijzertekort, zoals een verlangen naar ijs. Zwangere vrouwen raken vaak deficiënt in ijzer als gevolg van snelle groei en hun groeiende bloedtoevoer. Jonge kinderen lopen risico, met name tussen de 6 maanden en 3 jaar vanwege de snelle groei en het lage ijzerverbruik in de voeding. Adolescente meisjes en vrouwen in de vruchtbare leeftijd lopen risico omdat ijzer verloren gaat door menstruatie.

, , ] ]