Welke medicijnen veroorzaken vitamine-uitputting?

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention meldde 48 procent van de volwassen Amerikanen dat ze in de voorafgaande maand minstens één voorgeschreven medicatie hadden ingenomen, een toename van 44 procent een decennium geleden. De belangrijkste toename is bij ouderen, van wie 40 procent vijf of meer recepten neemt.

Veel geneesmiddelen op recept en vrij verkrijgbare medicijnen hebben een negatief effect op de voedingsstatus van de gebruiker. In plaats van te genezen, kunnen medicijnen bestaande gezondheidsproblemen verergeren. Het grote aantal mensen dat drugs gebruikt, suggereert dat het potentieel voor interactie tussen drugs en voedingsstoffen aanzienlijk is; dit geldt vooral voor de oudere bevolking, die al risico loopt op voedingstekorten.

Orale anticonceptiva

Orale anticonceptiva en sommige hormoonvervangende medicijnen bevatten een combinatie van oestrogeen en progestageen. Oestrogeen verlaagt foliumzuur, vitamine B-2, B-6 en B-12, vitamine C, ijzer, albumine, koper en zink door de absorptie te verminderen. Serum vitamine A-spiegels stijgen vanwege steroïde-geïnduceerde modificaties in de snelheid van retinol-bindende eiwitsynthese en afgifte. Vitamine B-6 uitputting is te wijten aan een verstoring van het tryptofaan metabolisme. Oestrogeensuppletie verhoogt de magnesiumopname in het bot en zachte weefsel, waardoor het magnesiumgehalte in het bloed verlaagt en de homeostase van calcium en magnesium verandert. Dit kan resulteren in jeukende, tranende ogen, huidontsteking, vermoeidheid, abnormale zenuwfunctie, broze botten, spierkrampen en bloedarmoede.

Diabetes Medicijnen

De meest voorkomende voedingsstoffen die door antidiabetica zijn uitgeput zijn foliumzuur, vitamine B-12, homocysteïne en co-enzym Q10. Kortdurend gebruik van deze geneesmiddelen verhoogt het homocysteïnegehalte in het bloed. Langdurig gebruik resulteert in uitputting van vitamine B12 en foliumzuur. Supplementen van deze vitaminen kunnen deze effecten matigen. Verminderde opname van co-enzym Q10 uit voedingsbronnen is een ander neveneffect van diabetische medicatie. Deze tekortkomingen kunnen vermoeidheid, ademhalingsmoeilijkheden, duizeligheid, rode tong, bloedarmoede en zenuwstoornissen veroorzaken.

Diuretica

Er zijn verschillende diuretica op doktersrecept verkrijgbaar, die allemaal een aantal voedingsstoffen beïnvloeden op manieren die ernstig kunnen zijn. impact gezondheid. Diuretica verhogen de uitscheiding van mineralen, elektrolyten en sommige vitamines, wat resulteert in tekortkomingen. Sommige kunnen tot een toxische toename van de serumspiegels leiden.

Thiazidediuretica nemen magnesium, natrium, kalium, magnesium en zink af. Volgens de Virginia Hopkins Health Watch had 13,7 procent van de patiënten met thiazidediuretica abnormaal lage natriumspiegels en 8,5 procent lage kaliumspiegels. Diuretica in de lus hebben de neiging kalium, magnesium, zink, calcium, pyridoxine, chloride, calcium, thiamine en vitamine C uit te putten als gevolg van een verhoogde uitscheiding. Triamtereenbevattende diuretica verbranden foliumzuur maar ontzien kalium, wat betekent dat ze kaliumoverbelasting kunnen veroorzaken.

Aspirine

Aspirine wordt traditioneel gebruikt als pijnstiller, koortsverlagend middel en ontstekingsremmend middel. Meer recent is de bevordering van aspirine als een preventief medicijn voor aggregatie van bloedplaatjes, hartaanvallen en beroerte het gebruik ervan toegenomen.

Aspirine-therapie verlaagt de opname van vitamine C. Er is een rechtstreeks verband tussen de hoeveelheid ingenomen aspirine en de hoeveelheid vitamine C die wordt uitgescheiden in de urine. Als gevolg van een toename van maagbloedverlies resulteert langdurig gebruik van aspirine in afname van het totale ijzergehalte in het lichaam en foliumzuur in serum. Bovendien heeft aspirine de potentie om nachtafscheiding van melatonine te verminderen, het hormoon dat slaperigheid bevordert.

Corticosteroïden

Voorgeschreven voor hun ontstekingsremmende en immunosuppressieve werking zijn corticosteroïden gekoppeld aan verlies van botmineraaldichtheid. Deze geneesmiddelen verminderen de calcium- en vitamine D-absorptie en verhogen hun uitscheiding, wat soms tot ernstige calciumtekorten leidt. Bovendien treden na langdurig gebruik verlagingen van de serumconcentraties van magnesium, zink, koper, selenium en kalium op. Corticosteroïden verhogen de snelheid van vitamine A-transport uit de lever, waardoor de serumspiegels en uitputtingstoestand stijgen. Een negatieve stikstofbalans kan het gevolg zijn van overmatige eiwitverwijdering uit de winkels van het lichaam.

, , ] ]