Grote zoutconsumptie en chlorideconcentratie in urine

Chloride, een essentieel mineraal, is verantwoordelijk voor een groot aantal vitale lichaamsfuncties, waaronder het balanceren van de vloeistofniveaus binnen en buiten uw cellen. Tafelzout, of natriumchloride, is de primaire chloridebron van het lichaam. Het eten van grote hoeveelheden zout kan uw chloridegehalte beïnvloeden; diverse ziekten kunnen ook abnormaal hoge of lage chlorideconcentraties in uw bloed, zweet en urine veroorzaken. Uw arts kan een urinetest bestellen om uw chloride te controleren om bepaalde medische aandoeningen uit te sluiten of te diagnosticeren.

Chloridekenmerken

Chloride, een negatief geladen ion, is een elektrolyt of mineraal dat een elektrische lading draagt. Het helpt bij het reguleren van de niveaus van andere elektrolyten - inclusief kalium en natrium - en om de bloeddruk, het bloedvolume en de pH van lichaamsvloeistoffen te handhaven. Het helpt ook bij spieractiviteit en het overbrengen van zenuwimpulsen, en helpt bij de vorming van het spijsverteringsvocht zoutzuur. Volgens MedlinePlus kunnen lage urinechloridespiegels worden veroorzaakt door het Cushing-syndroom, maagzuigen of uitdroging door langdurig braken en diarree. Naast het eten van grote hoeveelheden zout, kan een nierontsteking of bijnierinsufficiëntie hoge chlorideniveaus veroorzaken. Mayo Medical Laboratories rapporteert dat urine-excretie van chloride parallellen ingenomen chloride; met andere woorden, als u een grote hoeveelheid natriumchloride binnenkrijgt, zal uw urine dit feit weerspiegelen.

Natrium, zout en overmatige hoeveelheden

Natrium, een mineraal dat voorkomt in keukenzout ter waarde van 2.325 milligram per theelepel, helpt bij het reguleren van lichaamsvloeistoffen en bloeddruk. Volgens Linus Pauling Institute aan de Oregon State University zorgt het eten van grote hoeveelheden zout ervoor dat je lichaam zijn extracellulaire vloeistof verhoogt in een poging om de normale natriumconcentratie te handhaven. Wanneer uw nieren de overtollige natriumchloride afscheiden, keren uw niveaus van zowel natrium als chloride terug naar normaal. Als u echter vochtverlies ervaart door braken of diarree of als u onvoldoende water binnenkrijgt, kan een medische aandoening genaamd hypernatriëmie optreden. Symptomen zijn duizeligheid, flauwvallen, lage bloeddruk en verminderde urineproductie; in ernstige gevallen kunnen de symptomen toenemen tot verhoogde bloeddruk, coma en overlijden. Het komt echter zelden voor dat hypernatriëmie veroorzaakt wordt door simpelweg te veel zout binnen te krijgen; Linus Pauling Institute rapporteert dat de aandoening meestal geassocieerd wordt met nierfalen.

Urinewasconcentratie-test

Uw arts kan een 24-uurschloride-urinetest bestellen om problemen met de nier of de bijnier te diagnosticeren, de oorzaak van een hoge pH-waarde in het bloed of bevestig een aandoening die metabole alkalose wordt genoemd en die optreedt wanneer het natriumgehalte in de urine hoog is, maar de chlorideuitscheiding via de urine laag is. In deze test wordt het eerste urineren van de ochtend normaal uitgevoerd; de rest wordt in de komende 24 uur in een container verzameld. Bewaar de container in de koelkast; de volgende ochtend, voeg het eerste urineren van de dag toe door in de container te ledigen. Uw arts kan u vragen om op dit moment medicijnen te vermijden, waaronder ontstekingsremmende pijnstillers, diuretica en corticosteroïden; deze kunnen de testresultaten verstoren. Volgens medische gezondheidstests is de normale concentratie van urinechloride 95 tot 105 milli-equivalenten per liter urine.

Onderzoek en advies van experts

Volgens Mayoclinic.com consumeren de meeste Amerikanen 3.400 milligram natrium per dag , bijna een derde meer dan de dagelijkse limiet van 2.300 milligram die is vastgesteld door het Amerikaanse Institute of Medicine. De meeste voedingsdeskundigen adviseren het eten van hele, onverwerkte voedingsmiddelen - met de nadruk op verse groenten en fruit - en het vermijden van met zout beladen verwerkt voedsel en fastfood.

Conventionele medische wijsheid beweert dat diëten met weinig zout en veel kalium zijn geassocieerd met een verminderd risico op hoge bloeddruk en hart- en nierziekten. Een analyse gepubliceerd in 2011 in "American Journal of Hypertension" concludeert echter dat een zoutarm dieet het risico op diabetes, beroerte en hartaandoeningen kan vergroten. Desalniettemin blijven de meeste voedingsdeskundigen aanbevelen zoutarm dieet te beperken.