Epilepsie Fact Sheet voor Kinderen

Epilepsie is een hersenaandoening die aanvallen veroorzaakt. Volgens de Epilepsy Foundation, ongeveer 300.000 kinderen in de Verenigde Staten onder de leeftijd van 14 hebben epilepsie. De stichting staat ook dat 50 procent van alle gevallen van epilepsie starten in die onder leeftijd 25. De aandoening kan worden ontgroeid binnen een paar jaar of levenslang, afhankelijk van de ernst. Er is vooruitgang in de behandeling van epilepsie bij kinderen, die hebben geleid tot betere levenskwaliteit voor die met de aandoening zijn. Vroege opsporing leidt tot een betere behandeling. Oorzaak

Zeven van de 10 gevallen van epilepsie is idiopathisch, of zonder bekende oorzaak. Hersenontwikkeling, gebrek aan zuurstof tijdens of na de geboorte, littekens op de hersenen van hoofdletsel, structurele problemen de hersenen, langdurige convulsies met koorts, tumoren of infecties zoals meningitis en encefalitis zijn redenen voor symptomatisch of epilepsie waarbij een oorzaak bekend. (Zie referentie 1)
overwegingen

Onderzoek
suggereert bepaalde vormen van epilepsie (afwezigheid en myoclonische) hebben genetische componenten omdat ze de neiging om te draaien in gezinnen. Vaak, uitgebreide families hebben meer dan een persoon met epilepsie. Dit, samen met een licht verhoogd risico op epilepsie voor mensen met naaste familieleden met epileptische stoornissen, leent meer geloof aan een genetische factor in de conditie. (Zie referentie 1)
Soorten

Epileptische aanvallen
zijn onderverdeeld in twee soorten: primaire gegeneraliseerde en partiële aanvallen. Aanvallen die wijdverspreide elektrische ontlading kunnen krijgen en aan beide zijden van de hersenen primair gegeneraliseerde aanvallen, en hebben vaak een erfelijke component. Wanneer elektrische ontlading is beperkt tot slechts een deel van de hersenen, wordt het genoemd een partiële aanval. (Zie referentie 3)
Diagnose

Een epilepsie diagnose
alleen plaats nadat een persoon twee of meer aanvallen niet gerelateerd aan andere oorzaken, zoals een lage bloedsuikerspiegel. Een gedetailleerde geschiedenis van epileptische aanvallen is nodig om een ​​diagnose te stellen. De geschiedenis moet ook de vraag of het kind wakker is of niet als de aanval plaatsvond, toen de aanval gebeurde (ineens, na het rechtop staat of na een ruzie), als het kind deed alsof hij of zij zich bewust waren iets dat Het gebeurde recht op voorhand, en als het kind leed aan een ziekte. Andere dingen gevraagd kan omvatten als het kind beet op zijn of haar tong, flailed zijn of haar armen, verloor het bewustzijn, trok over terwijl de inbeslagneming plaatsvond, als hij of zij ging slapen na de beslaglegging, gehandeld verward of herinnerde zich de gebeurtenis bij allemaal. De arts zal ook moeten weten hoe lang de aanvallen duurden en eventuele familiegeschiedenis van epilepsie-aanvallen. (Zie bron 1)
Behandeling

Behandeling opties
voor epilepsie onder meer medicatie om toekomstige aanvallen te voorkomen, nervus vagus stimulatie, waarbij een stimulator onder de huid van het geplaatst is borst met een draad die leidt naar de nervus vagus aan de linkerkant van de hals, waardoor de zenuw impulsen periodiek afhankelijk van de conditie van elke patiënt stimuleren. Nervus vagus stimulatie vermindert aanvallen bij 30 tot 50 procent van de mensen. Een ketogeen (hoog vetgehalte, laag-eiwit, niet-koolhydraten) dieet, waarop de controle aanvallen helpt, en chirurgie om een ​​klein deel van de hersenen veroorzaakt epileptische aanvallen te verwijderen of ventrikels verbreken van zieke naar gezonde delen van de hersenen, zijn ook beschikbaar behandelingsopties voor mensen met epilepsie. (Zie referentie 2) op