Over Inflammatory Bowel Disease

Inflammatoire darmziekten (IBD) veroorzaakt een ontsteking in de hele spijsverteringskanaal. IBD is een auto-immuunziekte die het lichaam veroorzaakt om de darmen en de bovenste spijsverteringskanaal, met inbegrip van de mond, slokdarm en maag vallen. IBD heeft periodes van remissie wanneer de symptomen kunnen verdwijnen en de intestinale ontstekingen vermindert. Ook zijn er perioden van activiteit genoemd flares waarbij het lichaam begint de darmen te vallen, resulterend in ontsteking en een toename van symptomen van IBD. Er is geen behandeling voor IBD, maar er zijn verschillende behandelingen beschikbaar voor de bestrijding. Types

twee typen IBD zijn de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Beide omvatten ontsteking van het maagdarmkanaal, maar colitis ulcerosa is beperkt tot de dikke darm. Crohn omvatten de dikke darm, maar ook invloed op de dunne darm, maag, mond en de slokdarm.
Symptomen

IBD
veroorzaakt een verscheidenheid aan symptomen. Bloederige ontlasting, slijm in de ontlasting, ernstige diarree en buikpijn zijn allemaal veel voorkomende symptomen van IBD. Deze symptomen kunnen optreden met of zonder koorts. Gewichtsverlies als gevolg van deze symptomen is een andere belangrijke indicator van IBD.
Identificatie

Voor beide typen IBD, kunnen artsen analyseren bloed werk om te zoeken naar tekenen van ontsteking. De specifieke bloedtesten die wijzen op een probleem onder de bezinking (ESR) of C-reactief proteïne (CRP).

Een kruksteekproef analyse kunnen witte bloedcellen, die meestal duidt IBD.
Onthullen

Computer tomografie (CT), abdominale X-ray en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) scans kunnen afwijkingen consistent met IBD te onthullen. Een flexibele sigmoïdoscopie en colonoscopie zijn testen die toelaten de arts de binnenkant van de dikke darm zien met een klein bereik. Met behulp van de scope, kan de arts ook een stukje weefsel en het uitvoeren van een biopsie aan elk weefsel problemen in de darm te bepalen. Colitis ulcerosa ontsteking van het rectum of dikke darm, zodat een ruimte kunnen artsen de specifieke ontsteking voor bevestiging van de diagnose te bekijken.

Aangezien ziekte van Crohn veroorzaakt ontsteking langs het spijsverteringskanaal kan de arts het toepassingsgebied te gebruiken samen met aanvullende tests voor de diagnose. Een bariumklysma X-ray-test kunnen artsen de omtrek en de mogelijke ontsteking van de dikke darm te zien. Om te testen voor de ziekte van Crohn, kan de arts een bariumslikonderzoek studie of een video capsule endoscopie gebruiken om de bovenste spijsverteringskanaal bekijken.

Deze testen, samen met symptomen van IBD, leiden tot een diagnose van IBD.


Misconceptions

Veel mensen
geloven dat IBD en IBS hetzelfde probleem, maar ze zijn zeer verschillend. IBS (prikkelbare darm syndroom) veroorzaakt geen problemen op lange termijn. IBD verhoogt je risico op darmkanker en beschadigt de darmen. IBS is slechts een afwijking van de intestinale contracties.
Preventie /Solution

Er is geen manier om IBD te voorkomen.

Behandeling
voor IBD omvat het regelen van de ontsteking veroorzaakt door de ziekte. Medicijnen zoals prednison en methylprednisolon traktatie opflakkeringen van de ziekte om de ziekte in remissie te brengen. Aminosalicylaten dagelijks medicijnen die de ontsteking in de darmen te verminderen, 6-mercaptopurine (Purinethol), methotrexaat en azathioprine (Imuran) onderdrukken het immuunsysteem aanvallen op de darm voorkomen. Infliximab (Remicade) is een intraveneuze medicatie die ook behandelt fakkels door het onderdrukken van het immuunsysteem.

In gevallen wanneer de medicatie niet werkt of IBD oorzaken vernauwingen, abcessen of fistels, kan een operatie noodzakelijk zijn.

overwegingen

Omdat IBD verhoogt het risico op darmkanker, een colonoscopie met biopsie is noodzakelijk om de paar jaar. Deze biopten zorgen ervoor dat de dikke darm blijft kanker-vrij, en kunnen darmkanker te vangen voordat de symptomen verschijnen, wat leidt tot een betere prognose.