Wetten & Regulations inzake orgaandonatie

Met meer dan 100.000 mensen op de wachtlijst voor organen die hun leven kan redden, volgens het Verenigde Netwerk van Organ Sharing ontvangen, orgaandonoren zijn in de vraag. Hoewel steeds meer mensen kiezen om deel te nemen aan donatie programma's, de kwestie blijft een controversieel. In de VS, de regulatie van orgaandonatie verschilt per staat, maar het doel van elke reeks wetten is vergelijkbaar: bescherming van de belangen van de donoren en hun familie, terwijl het maken van zoveel mogelijk levensvatbare organen mogelijk beschikbaar zijn voor patiënten die ze nodig hebben. Orgel register

1984 federale wet creëerde een nationale orgaandonatie register, dat wordt gecontroleerd door een particuliere non-profit organisatie, de United Network for Organ Sharing (UNOS). De organisatie exploiteert een database van geregistreerde donoren en patiënten in nood van getransplanteerde organen. Er loopt ook een orgaan centrum dat open is en volledig bemand 24 uur per dag, elke dag van het jaar, zoals voorgeschreven door de wet van 1984. De UNOS Orgel Center verzamelt donor informatie, loopt dat informatie via haar databank van wachten ontvangers, vindt de meest gekwalificeerde wedstrijd, en helpt bij het vervoer organen en weefsels.
Wie kan geven

In het algemeen staat wetten kunnen mensen van alle leeftijden te registreren voor orgaandonatie, hoewel minderjarigen moeten toestemming van hun ouders krijgen. In sommige staten, kunt u uw status omvatten als orgaandonor op je rijbewijs. In andere staten, donoren dragen een aparte kaart op hun persoon. In beide gevallen zijn donoren verwacht dat zij hun beslissing delen met familieleden, omdat sommige staten vereisen familieleden om een ​​toestemmingsformulier te tekenen voordat gedoneerde organen kunnen worden verzameld. De meeste staten bar mensen met bepaalde infecties of ziekten van het doneren van hun organen, met inbegrip van mensen met hiv of actieve hersenkanker.
Wie kunnen ontvangen

UNOS
onderhoudt een nationale databank van alle patiënten in afwachting van transplantaties. Het systeem is bedoeld om te verzekeren dat de ziekste persoon krijgt de hoogste prioriteit en dat geen enkele kandidaat krijgt een voorkeursbehandeling. Wanneer een orgaan beschikbaar, register specialisten overwegen een aantal factoren welke kandidaat het beste past. Match criteria zijn bloedgroep, grootte orgel, urgentie van de toestand van de patiënt, de tijd doorgebracht op de wachtlijst, en hoe ver weg de patiënt is van het orgel. Patiënten moeten ook medisch stabiel genoeg zijn om een ​​operatie onmiddellijk te ondergaan.
Algemene beperkingen

Wetten
op de staat en nationaal niveau te beschermen mensen worden gedwongen tot het doneren van organen. Ze hebben ook orgaandonoren te beschermen tegen het hebben van hun beslissingen teruggedraaid na hun dood. Veel staten hebben de Uniform Anatomische Gift Act, die de verkoop van menselijke organen in de Verenigde Staten verbiedt aangenomen. De wet schrijft voor dat het ziekenhuis werknemers vragen families over de status van een overleden patiënt als orgaandonor, en het prioriteit beslissing van een patiënt over de wensen van dierbaren na zijn dood.
Ethische overwegingen

Geconfronteerd met een tekort van gedoneerde organen en groeiende lijsten van patiënten in nood, het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services gestart met een federale campagne in 2003 om orgaanverwerving organisaties aansporen om de bewustwording over orgaandonatie, wijzen zij meer donateurs en herstellen meer organen. Het plan was succesvol in het creëren van een 67 procent stijging orgaandonoren tussen 1995 en 2006, maar ook leidde tot bezorgdheid uit ethici, religieuze leiders en burgers die vreesden de campagne zou orgaandonatie te bevorderen te agressief.