Medicijnen om vrouwen te helpen zwanger te raken

Veel vrouwen die worstelen met het bedenken van een baby wisselen zich uit voor vruchtbaarheidsmedicijnen voor hulp. Hoewel veel opties voor vruchtbaarheidsmedicijnen met succes een gezonde ovulatie bevorderen en de kans op conceptie vergroten, kunnen deze medicijnen ook meerdere geboorten en ongewenste neveneffecten veroorzaken. Vrouwen moeten altijd met een arts praten over mogelijke risico's voordat ze een vruchtbaarheidsmedicijn gebruiken.

Clomiphene

Clomiphene stimuleert de productie van de hormonen FSH en LH, die de groei van een ovariumfollikel met een ei stimuleren. Hoewel artsen dit medicijn vaak voorschrijven voor vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom of andere ovulatieverschijnselen, verbetert het medicijn de vruchtbaarheid bij normaal ovulerende vrouwen ook, merkt MayoClinic.com op. Dit maakt het medicijn een eerstelijnsbehandeling voor veel gevallen van onverklaarbare onvruchtbaarheid.

Vrouwen nemen clomifeen meestal gedurende vijf opeenvolgende dagen oraal in pilvorm aan het begin van hun menstruatiecyclus en ovuleren vijf tot twaalf dagen na de menstruatiecyclus. "taking the last pill.", 3, [[Bijwerkingen van clomifeen kunnen zijn maagpijn, zwelling van de eierstokken, hoofdpijn, vermoeidheid, wazig zicht, depressie en gewichtstoename. Het kan ook cysten in de eierstokken veroorzaken, merkt de medische adviesraad van BabyCenter.com op, maar dit is zeldzaam. Vrouwen op clomifeen hebben een kans van 10 procent om een ​​tweeling te verwekken.

Gonadotropines

Anders dan clomifeen werken gonadotrofinen door de eierstok direct te stimuleren. Een arts schrijft gewoonlijk gondotropines voor aan vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom, een luteale fase-afwijking of die een behandeling met geassisteerde voortplantingstechnologie zullen ondergaan. Ze kunnen dit medicijn ook voorschrijven aan vrouwen die niet goed reageerden op clomifeen. Gondotropines zorgen er meestal voor dat vrouwen meerdere eieren gelijktijdig produceren. Vrouwen nemen dit medicijn via injecties gedurende een periode van zeven tot twaalf dagen aan het begin van hun menstruatiecyclus. Bijwerkingen kunnen zijn: abdominale gevoeligheid, vochtretentie, opgeblazen gevoel en gewichtstoename. Sommige vrouwen vinden het ook moeilijk of onaangenaam om zichzelf injecties te geven. Vrouwen die gonadotrofines gebruiken, hebben 10 tot 40 procent van het concipiëren van een tweeling of meer.

Metformine

Vrouwen met het polycysteus ovariumsyndroom gebruiken vaak het medicijn metformine om de insulinespiegels te normaliseren en de ovulatie waarschijnlijker te maken. Wanneer insulinegehalten normaal en stabiel worden, kunnen paren op natuurlijke wijze zwanger worden of een andere vruchtbaarheidsinterventie gebruiken om de kans op bevruchting te vergroten. Mogelijke bijwerkingen van metformine zijn zwakte, milde misselijkheid, diarree, maagpijn, gas, braken, hoofdpijn of spierpijn, volgens Drugs.com.

Bromocriptine

Artsen schrijven meestal bromocriptine voor bij vrouwen met ovulatieproblemen vanwege een goedaardige tumor in de hypofyse. Dit medicijn komt in de vorm van een pil en vrouwen kunnen het oraal of vaginaal nemen. Vrouwen moeten de medicatie misschien een paar maanden gebruiken voordat het prolactineniveau binnen een normaal bereik ligt en ze beginnen normaal te ovuleren. Zodra dit gebeurt, kunnen paren op natuurlijke wijze zwanger worden of andere vruchtbaarheidsinterventies gebruiken. Bijwerkingen zijn misselijkheid, duizeligheid, vermoeidheid, diarree en hoofdpijn. De medische adviesraad van BabyCenter.com merkt op dat ongeveer 90 procent van de vrouwen die bromocriptine gebruiken ovuleren, zolang ze het medicijn innemen, en 65 procent tot 85 procent van deze vrouwen zwanger wordt.