Cafeïne en spierherstel

Cafeïne, een veelgebruikt stimulerend middel, staat erom bekend waakzaamheid te bevorderen en een verscheidenheid aan andere fysiologische effecten te creëren, waaronder het verhogen van de hartslag en bloeddruk. Op de werkplek wordt cafeïne door sommigen gedacht om de productiviteit te verhogen en in de sport is cafeïne, dat legaal blijft in atletiekwedstrijden, onderwerp geweest van enig onderzoek met betrekking tot het potentieel om de prestaties te verbeteren en de hersteltijd te verminderen.

Niet schadelijk

Cafeïne heeft niet bijgedragen aan het schadelijke effect van door inspanning geïnduceerde spierschade, volgens een Braziliaanse studie gepubliceerd in het International Journal of Sports Physiology and Performance van maart 2010. In de studie werd 4,5 mg per kilogram lichaamsgewicht cafeïne gegeven aan voetballers vóór een training. Niveaus van de enzymen creatine kinase en lactaat dehydrogenase, markers van niveaus van spiermetabolisme waren niet significant verschillend na de training, van de controlegroep die geen cafeïne ontving. Bovendien waren de niveaus van witte bloedcellen, die wijzen op een stressreactie, niet verhoogd in de cafeïnegroep.

Verbeterde prestaties

Verbruik cafeïne verbeterde zowel de atletiekprestatie van dezelfde dag als de volgende dag, volgens een Australisch onderzoek gepubliceerd in december 2010 "Journal of Sports Medicine and Physical Fitness." Atleten consumeerden 6 mg per kilogram lichaamsgewicht aan cafeïne vóór trainingssessies bestaande uit vijf sets van zes sprints van 20 meter. Herhaald sprintvermogen, reactieve behendigheidstijd, slaap en trainingsprestaties van de volgende dag werden gemeten. De cafeïnegroep vertoonde op beide dagen een verbeterd herhaald sprintvermogen. De prestatieverbetering op de tweede dag wees op een herstelverbeterend effect van de cafeïne. De onderzoekers merkten op dat reactieve agility-tijd en -slaap niet werden beïnvloed.

Zenuwvermoeidheid Herstel

Geen voordelen voor herstel van zenuwvermoeidheid gevonden voor cafeïne, in een Noorse studie gepubliceerd in het European Journal van januari 2010 Toegepaste fysiologie. " Deelnemers aan de studie namen 6 mg per kilogram lichaamsgewicht cafeïne op voorafgaand aan een oefening waarbij samentrekking van de kuitspieren gepaard ging met zeven maximale contracties gedurende 25 seconden, met 5 seconden rust ertussen. Elektromyografische metingen van spierfunctie en maximale prestaties, zoals beoordeeld door de maximale mate van spiercontractie die de deelnemers konden uitvoeren, verschilden niet significant tussen de cafeïne en de controlegroepen.

Spiervezels

Enkele spier vezels vertoonden geen enkel effect van cafeïne op het vermogen, vermoeidheidstijd, calciumgehalte of relaxatietijd, in een studie van de Verenigde Staten over kikkerspiervezels, gepubliceerd in de mei 2009 "American Journal of Regulatory, Integrative and Comparative Physiology." De onderzoekers concludeerden dat de effecten van cafeïne op sportprestaties niet gerelateerd zijn aan de invloed van cafeïne op de spiervezels.

Koolhydraten-cafeïne-effect

Koolhydraten ingenomen met cafeïne verhogen de glycogeenspiegels - de vorm van glucose - - volgens een Australische studie, gepubliceerd in juli 2008 "Journal of Applied Physiology." Vrijwilligers gebruikten een maaltijd met 4 gram koolhydraten per kilogram lichaamsgewicht en 8 mg cafeïne per kilogram lichaamsgewicht na een trainingssessie van fietsen tot uitputting. Na 4 uur herstel was het glycogeengehalte van de koolhydraat-plus-cafeïnegroep 66 procent hoger dan de groep die een maaltijd met koolhydraten zonder cafeïne at.