Geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van hoog kalium

Hoge kaliumspiegels (hyperkaliëmie) treden op wanneer het kaliumgehalte in het bloed hoger is dan normaal. Hyperkaliëmie wordt gedefinieerd als plasma-kalium groter dan 5 mEq /L. Het is vrijwel altijd te wijten aan problemen bij het elimineren van kalium door de nieren. Volgens Dr. Peter Ahee's overzichtsartikel gepubliceerd in het "Journal of Accident & Emergency Medicine" in mei 2000, treedt levensbedreigende hyperkaliëmie op wanneer kalium groter is dan 7 mEq /L en wordt vaak geassocieerd met acuut nierfalen. Acute behandeling van levensbedreigende hyperkaliëmie hangt af van veranderingen in het elektrocardiogram (EKG) veroorzaakt door de toestand en de ernst van de aandoening. De belangrijkste geneesmiddelen die een hoog kaliumgehalte stabiliseren, zorgen voor celmembranen, drijven kalium in cellen of blokkeren de absorptie.

Calciumgluconaat

De eerste behandeling van hyperkaliëmie moet de bescherming van het hart zijn. Bij hyperkaliëmie werkt calciumgluconaat door de cardiale toxiciteit van overmatig kalium te verminderen en de hartspier te stabiliseren om te beschermen tegen hartritmestoornissen, zoals ventrikelfibrillatie en asystolische arrestatie. Het effect is snel (binnen enkele minuten), maar is van korte duur (tot een uur).

Calcium heeft geen effect op de kaliumspiegel in het bloed.

Insuline

Het volgende doel van de behandeling van hyperkaliëmie bevordert de verschuiving van kalium uit extracellulaire vloeistof in cellen door het hele lichaam. Dit wordt meestal gedaan door insuline te geven, wat tijdelijk het kaliumgehalte in het bloed verlaagt. Insuline wordt toegediend met glucose om een daling van de bloedsuikerspiegel te voorkomen; bij patiënten met hoge bloedsuikerspiegels mag geen glucose worden toegediend. Insuline is effectief in 15 tot 30 minuten en duurt enkele uren.

Kayexalate

De laatste taak bij de behandeling van patiënten met ernstige hyperkaliëmie is het verwijderen van kalium uit het lichaam. Natriumpolystyreensulfonaat (kayexalaat), dat niet wordt geabsorbeerd, bindt overtollig kalium in de dikke darm en voert het uit het lichaam. Kayexalaat kan oraal of rectaal worden toegediend (als een retentieklysma). Omdat de belangrijkste plaats van actie voor kayexalaat de colon is, heeft rectale toediening de voorkeur voor ernstige hyperkaliëmie. Dit verlaagt kalium binnen een tot twee uur en duurt vier tot zes uur.

, , ] ]