Hartdecompensatie Symptomen

Hartfalen is een chronische aandoening waarbij een structurele afwijking of ziekte het vermogen van het hart beperkt om voldoende bloed door het lichaam te pompen. Medicijnen verhogen de hartfunctie bij mensen met hartfalen, ook wel bekend als hartfalen. Hartdecompensatie is een plotselinge verslechtering van de symptomen geassocieerd met hartfalen. Deze situatie kan optreden als gevolg van de progressie van hartfalen of een verandering in omstandigheden, zoals ontbrekende doses medicatie of de ontwikkeling van een infectie of anemie.

Vergroting van de kortademigheid

Patiënten met hartfalen karakteristiek een zekere mate van kortademigheid hebben. Mensen met milde ziekte ervaren dit symptoom alleen met aanzienlijke fysieke inspanning, terwijl mensen met ernstige ziekte buiten adem kunnen worden met minimale activiteit. Toenemende kortademigheid geassocieerd met minder fysieke inspanning dan eerder ervaren is een veel voorkomend symptoom van hartdecompensatie. Het symptoom treedt op als gevolg van zuurstofgebrek in de weefsels als gevolg van trage bloedstroom en vloeistoflekkage in de longluchtzakjes.

Piepende ademhaling en hoesten

Verzwakking van de hartspier geassocieerd met decompensatie van het hart veroorzaakt trage bloedtoevoer en verhoogde druk in de bloedvaten transporteert bloed van de longen naar het hart. Onder invloed van verhoogde druk lekt vloeistof uit de bloedvaten in de longweefsels, waardoor de luchtzakken worden verstopt. De aanwezigheid van vocht in de luchtzakken of longoedeem veroorzaakt vaak piepende ademhaling en hoesten. Hoest geassocieerd met longoedeem wordt kenmerkend verergerd door liggen, waardoor de druk in de longbloedvaten verder toeneemt. Hoesten geassocieerd met longoedeem produceert vaak schuimig slijm, dat kan worden getint met bloed.

Verergering Vermoeidheid

Hartafbraak wijst op een afname van het volume zuurstofrijk bloed dat de lichaamsweefsels bereikt. Zuurstof voedt de energiebehoeften van het lichaam; verminderde beschikbaarheid van zuurstof compromitteert de lichaamsweefsels; vermogen om normale metabole activiteiten te voeden. Deze situatie manifesteert zich als een doordringend gevoel van vermoeidheid of moeheid. Mensen met een plotselinge afname van de hartfunctie ervaren gewoonlijk verergerende vermoeidheid.

Tissue Edema

Trage bloedstroming als gevolg van decompensatie van het hart kan de bloedpooling en druk in lichaamsweefsels voorbij de longen verhogen. Vloeistoflekkage treedt in deze omstandigheid op, en veroorzaakt zwelling of oedeem in verschillende lichaamsweefsels. Verhoogd oedeem in de onderbenen, voeten en handen komt vaak voor bij decompensatie van het hart. Vloeistof kan zich ook ophopen in de buik, wat leidt tot opgezette buik en een daarmee gepaard gaande toename van het lichaamsgewicht. Vloeistofophoping in de borstholte rond de longen, pleurale effusie genaamd, verergert karakteristiek ademnood en luchthonger.