The No-amylose Diet

Het concept van het niet-amylosedieet is om voedingsmiddelen te verwijderen die een hoge concentratie amylose bevatten, een van de bouwstenen van zetmeel. Kortom, amylosevrij zijn betekent tarwe en andere granen weggooien omdat ze grote hoeveelheden van dit molecuul bevatten. Echter, mager vlees, veel groenten en de meeste vruchten zijn toegestaan, waardoor het gemakkelijk is om een ​​breed scala aan voedingsmiddelen te kiezen en toch af te vallen.

Achtergrond

Ritchie Shoemaker, MD, een apotheek en een arts arts, ontwikkelde het no-amylose-dieet als resultaat van meer dan twee decennia onderzoek naar obesitas en de verwerving van bepaalde ziekten als gevolg van chronische blootstelling aan omgevingsneurotoxinen. De benadering van dr. Shoemaker verschilt van de conventionele opvatting doordat hij obesitas, insulineresistentie en ontstekingsstoornissen beschouwt, bijvoorbeeld als symptomen in plaats van diagnoses. Kortom, hij gelooft dat immuunresponsen op toxines geproduceerd door het lichaam in de aanwezigheid van de ziekte van Lyme, chronische vermoeidheid, fibromyalgie en andere aandoeningen, de functie van leptine, een sleutelenzym betrokken bij de perceptie van honger en de opslag en verbranding van vet.

Theorie

In zijn boek, "Lose the Weight You Hate," legt Shoemaker uit dat het niet-amylose dieet verschilt van het populaire koolhydraatarme dieet, aangezien de laatste vetten gebruikt om de leptineproductie te verhogen, wat natuurlijk de eetlust zou onderdrukken en het verlangen naar impulsen zou verminderen. Shoemaker beweert echter dat deze methode niet effectief is omdat de consumptie van voedingsmiddelen met een hoog amylosegevaar plotselinge pieken in de bloedsuikerspiegel veroorzaakt en de weerstand tegen zowel insuline als leptine bevordert.

Toepassingen

De ideale kandidaat voor de no-amylose-dieet is iemand die lijdt aan of het risico loopt op obesitas en insulineresistente diabetes, hoewel Shoemaker ook opmerkt dat het verminderen van het risico op een van beide ook het risico op het ontwikkelen van andere ziekten verkleint. Daarnaast meldde Karen Vrchota, MD, in een presentatie op de 7e jaarlijkse AACFS-conferentie die op 7 oktober 2004 in Madison, Wisconsin werd gehouden, dat enkele van haar patiënten met chronische vermoeidheid en fibromyalgie een opgeblazen gevoel en gewichtstoename als bijwerkingen van hun medicatie bereikt significante opluchting na het volgen van het no-amylose dieet gedurende 10 dagen.

Acceptable Foods

Met uitzondering van bananen, zegt Shoemaker dat alle vruchten weinig amylose bevatten. Mager vlees is toegestaan, evenals veel groenten. Wat dit laatste betreft, is de algemene vuistregel om zich te houden aan variëteiten die bovengronds groeien, met name groene groenten. Bovendien rangschikken voedingsmiddelen met weinig amylose zich doorgaans hoger in de glycemische index, of GI, een meting van hoe snel koolhydraten door het lichaam in glucose worden afgebroken.

Voedingsmiddelen om te vermijden

Het niet-amylose dieet pleit voor het vermijden van alle suikers en granen, met uitzondering van bepaalde variëteiten van "wasachtige" maïs. Andere specifieke voedingsmiddelen die u moet vermijden zijn aardappelen, yams, wortels en andere knolgewassen; granen die rogge, tarwe, rijst, haver of gerst bevatten; en voedingsmiddelen versterkt met glucosestroop of maltodextrines.