Effecten van Noni-sap op de lever

De Noni-plant en zijn vruchten worden al meer dan 2000 jaar in Polynesië gebruikt voor folkloristische medicinale doeleinden, merkt de Natural Standard op. Hoewel wetenschappelijk onderzoek heeft bevestigd dat noni antioxiderende, immuun-stimulerende en tumorbestrijdende eigenschappen bevat, is het effect ervan op mensen niet bestudeerd, waarschuwt de National Institutes of Health. In het bijzonder moeten personen op hun hoede zijn voor de effecten van noni op de lever, die tussen artsen worden betwist.

Noni-sap drinken vermindert laboratoriumgeïnduceerde leverschade, noteert het tijdschrift "Plant Foods and Human Voeding". Het artikel uit maart 2008 getiteld "Leverbeschermende effecten van Morinda citrifolia (Noni)" beschrijft hoe onderzoekers vrouwelijke ratten behandelden met waterverdund nonisap voordat ze tetrachloride, een milieuvervuiler waarvan bekend is dat ze leverkanker veroorzaakt, aanbracht. In twee experimenten had een groep ratten die nonisap ontvingen verminderde leverbeschadiging. Onderzoekers concludeerden dat het noni-sap bescherming bood tegen blootstelling aan extrinsieke toxines.

Levertoxiciteit

De organische verbindingen die bekend staan ​​als anthraquinonen in noni-sap, kunnen acute levertoxiciteit induceren, waarschuwt het World Journal of Gastroenterology. In het artikel van augustus 2005, getiteld "Hepatotoxicity of NONI Juice: Report of Two Cases", bespreken onderzoekers hoe het drinken van nonisap in drie weken een 29-jarige man met leverstoornissen in de lever tot leverfalen heeft laten ontwikkelen. Na drie weken nonisap te hebben gedronken, ontwikkelde een 62-jarige man zonder eerdere levertoxiciteit acute hepatitis.

Geen hepatotoxiciteit

De hoeveelheid anthrachinonen in noni-fruit is te klein om toxicologisch belang te hebben, concludeerde de "World Journal of Gastroenterology." Het onderzoek van juni 2006 met als titel "Noni Juice is Not Hepatotoxic" weerspiegelde de conclusie van de Europese Unie van 2006 dat nonisap veilig was voor consumptie en dat de nadelige effecten ervan niet wetenschappelijk waren bewezen. Bovendien waren de humane anthrachinongehaltes gerapporteerd in casestudy's veel lager dan proefdieren, die geen leverbeschadiging opliepen.