Over de chemische samenstelling van een aardappel

Lang een dieet nietje in Europa en Amerika , in de afgelopen jaren de aardappel populariteit wereld heeft opgedaan brede , deels te danken aan zijn indrukwekkende gewasopbrengst . Echter , het is niet alleen de hoeveelheid aardappelen die geteeld kan worden per hectare dat maakt ze een duidelijke oplossing voor het voeden van een hongerige bevolking . Het is wat in aardappelen die ze eten waard maakt . Identificatie

Door het gewicht , de gemiddelde aardappel roodbruin is ongeveer 78,3 procent uit water . Na water , zetmeel en suikers vormen het grootste deel van de chemische inhoud van de aardappel op ongeveer 18 procent . Niet - verteerbare koolhydraten - vezels of - in de vorm van cellulose en pectine vormen een 0,4 procent van de aardappel . Eens 2,2 procent van de aardappel is eiwit , 0,1 procent is vet , en de laatste 1 procent niet-biologische minerale verbindingen , meestal in of op de schil .
Functie

Koolhydraten zoals suiker , zetmeel en plantaardige vezels zijn wat de aardappel een bijzonder lekker eten . Koolhydraten zijn chemische stoffen uit koolstof , waterstof en zuurstof , die samen moleculen van verschillende afmetingen vormen . De complexiteit van het molecuul bepaalt de functie van het koolhydraat . Suikers zijn de kleinste en eenvoudigste koolhydraten ; ze bieden snelle energie . Aardappelzetmeel is iets complexer dan suiker , maar toch eenvoudig genoeg dat het een relatief snelle energiebron .
Misvattingen

Als u de aardappel mijden , uit angst dat het vol met lege zetmeel calorieën , kunt u ophalen van uw vork en graven in een smakelijke pieper opnieuw . Een royale portie kalium - wel 46 procent van de dagelijkse behoefte gemiddelde volwassene - behoort tot de chemische bestanddelen van de aardappel , en andere mineralen . Dit gecombineerd met de aardappel rijk aanbod van koolhydraten maakt de aardappel een uitstekende energie voedsel voor atleten , en een voedzame nietje zetmeel waarop een evenwichtige voeding .
Overwegingen

De chemische samenstelling en de voedingswaarde van een aardappel verandert afhankelijk van hoe het wordt opgeslagen en hoe lang het ook is opgeslagen . Bij temperaturen rond de 40 graden Fahrenheit , enzymen breken aardappelzetmelen beneden in eenvoudigere suikermoleculen , wat resulteert in een zoet smakende aardappel . Daarom aardappelen , vooral die met een hoger zetmeelgehalte niet te worden gekoeld . De vitamines in een aardappel verandering met opslag ook. De aardappel is niet bekend om zijn vitamine C-gehalte . Dit is niet omdat vitamine C niet voorkomt in de plant , maar omdat het gaat verloren tijdens opslag en koken.
Waarschuwing

Aardappelen groen wanneer blootgesteld aan licht , als gevolg van chlorofyl productie . In de aardappel , de productie van chlorofyl signaleert ook de aanwezigheid van solanine - een toxische chemische stof voor alle aardappelen en andere leden van de nachtschadefamilie . Een licht groene aardappel zelden daarvan risico oplevert voor de mens en de oplossing is simpel - schil of weggesneden de groene delen van de aardappel alvorens het te gebruiken . Echter, als het interieur van de aardappel is groen , gooi hem weg .